Definicja papierów wartościowych o stałym dochodzie
Stały dochód definiuje się jako rodzaj instrumentu finansowego, w którym emitent instrumentu (pożyczkobiorca) jest zobowiązany do dokonywania stałych płatności w ustalonych terminach na rzecz pożyczkodawcy, stąd używa się terminu „stały” dochód. Papiery wartościowe o stałym dochodzie są objęte finansowaniem dłużnym, ponieważ pożyczkobiorca płaci terminowo odsetki (miesięcznie, kwartalnie, co pół roku lub z jakąkolwiek inną częstotliwością) oraz kapitał zwrotny w terminie zapadalności pożyczkobiorcy. Ogólnie rzecz biorąc, instrumenty o stałym dochodzie nazywane są obligacjami, terminowe płatności odsetek nazywane są płatnościami kuponowymi, kapitał nazywany jest wartością nominalną, a stopa procentowa, jaką zapewnia papier wartościowy, nazywana jest stopą kuponu. Instrumenty o stałym dochodzie są zazwyczaj używane przez rządy i korporacje do pozyskiwania kapitału.
Rodzaje stałych dochodów
Różne rodzaje papierów wartościowych o stałym dochodzie to -
- Obligacje o stałym oprocentowaniu - oprocentowanie kuponowe obligacji o stałym oprocentowaniu jest uzgadniane w momencie emisji obligacji, a pożyczkobiorca dokonuje płatności stałego oprocentowania na rzecz pożyczkodawcy w terminach kuponu.
- Obligacje o zmiennym oprocentowaniu - oprocentowanie kuponowe obligacji o zmiennym oprocentowaniu jest powiązane z niektórymi stopami rynkowymi, takimi jak LIBOR, a płatności odsetek są dokonywane według stawek rynkowych obowiązujących w tym okresie.
- Obligacje zerokuponowe - Obligacje zerokuponowe nie dokonują żadnych płatności odsetek w okresie obowiązywania papieru wartościowego, a kapitał i odsetki spłacają łącznie w terminie zapadalności.
Wycena papierów wartościowych o stałym dochodzie
Cena obligacji to wartość bieżąca przyszłych płatności kuponowych i wartość bieżąca kapitału (wartość nominalna). Wzór na obliczenie ceny to -
Cena = [C 1 / (1 + r) ^ 1] + [C 2 / (1 + r) ^ 2] + [C 3 / (1 + r) ^ 3] + ………… + [(C n + FV n ) / (1 + r) ^ n]gdzie,
- C n - płatność kuponem w okresie n
- r - stopa procentowa
- FV - wartość nominalna obligacji, tj. Wartość kapitału.
Z powyższego wzoru wyceny obligacji można wywnioskować, że cena obligacji i stopy procentowe są ze sobą odwrotnie proporcjonalne. I tak powstają trzy przypadki w odniesieniu do obligacji, które podsumowano poniżej
- Obligacja par - gdy oprocentowanie obligacji i rentowność do wykupu (stopa procentowa) są takie same. Obligacja zostanie sprzedana po wartości nominalnej.
- Obligacja dyskontowa - gdy stopa kuponu jest niższa niż rentowność obligacji do wykupu. W takim przypadku obligacja zostanie sprzedana po cenie niższej niż jej wartość nominalna.
- Obligacja premium - gdy oprocentowanie kuponu obligacji jest wyższe niż rentowność obligacji do wykupu. W tym przypadku obligacja będzie sprzedawana po cenie premium (wyższej niż wartość nominalna obligacji).
Przykład stałego dochodu
Spójrzmy teraz na przykład obliczeniowy papierów wartościowych o stałym dochodzie. Weź pod uwagę obligację o wartości nominalnej (FV) 1000 USD i oprocentowaniu kuponu w wysokości 7%, która jest wypłacana corocznie. Termin zapadalności 3 lata. Tak więc płatności kuponowe będą wynosić 70 USD każdego roku, a 1000 USD zostanie wypłacone w terminie zapadalności jako rata główna. Zatem przepływy pieniężne wyniosą 70 USD w roku 1, 70 USD w roku 2 i 1070 USD w roku 3 (kupon + FV).
Będziemy mieć tutaj 3 scenariusze -
# 1 - Oprocentowanie jest równe stopie kuponu w wysokości 7%
P = [70 / (1 + 0,07) ^ 1] + [70 / (1 + 0,07) ^ 2] + [1070 / (1 + 0,07) ^ 3] = 1000 USD
Ta obligacja jest sprzedawana po cenie równej. w wartości nominalnej.
# 2 - Oprocentowanie (powiedzmy 8%) jest wyższe niż stopa kuponu
P = [70 / (1 + 0,08) ^ 1] + [70 / (1 + 0,08) ^ 2] + [1070 / (1 + 0,08) ^ 3] = 974,23 USD
Ta obligacja jest sprzedawana z dyskontem, tj. po cenie niższej od wartości nominalnej.
# 3 - Stopa procentowa (powiedzmy 6%) jest wyższa niż stopa kuponu
P = [70 / (1 + 0,06) ^ 1] + [70 / (1 + 0,06) ^ 2] + [1070 / (1 + 0,06) ^ 3] = 1026,73 USD
Ta obligacja jest sprzedawana z `` premią '', tj. po cenie wyższej niż wartość nominalna.
Zalety stałego dochodu
Zalety papierów wartościowych / rynków o stałym dochodzie to
- Zapewnia stałe źródło dochodu inwestorom jako pożyczkodawcy / inwestorowi, ponieważ otrzymują oni odsetki w regularnych odstępach czasu.
- Ceny papierów wartościowych o stałym dochodzie są mniej zmienne niż ceny udziałowych papierów wartościowych.
- Inwestorzy mogą inwestować w te dochodowe papiery wartościowe zgodnie z ich apetytem na ryzyko. Obligacje rządowe są praktycznie uważane za wolne od ryzyka, podczas gdy obligacje przedsiębiorstw niosą ze sobą ryzyko kredytowe. Tak więc rządowy. wyemitowane obligacje dają mniejszy zwrot, a obligacje korporacyjne - wyższe.
- Oprócz terminowych płatności kuponowych, jeśli papier wartościowy o stałym dochodzie zostanie sprzedany przed terminem zapadalności, może on również przynosić zyski kapitałowe. Cena papierów wartościowych FI zależy od rynkowych stóp procentowych i jeśli zostaną sprzedane na korzystnych warunkach rynkowych, papiery wartościowe FI mogą również zapewnić zwrot z aprecjacji kapitału.
Wady stałego dochodu
Istnieją również wady związane z papierami wartościowymi FI. To są -
- Ogólnie akcje zapewniają wyższe zyski w porównaniu z papierami wartościowymi o stałym dochodzie. Może to nie zawsze się utrzymywać, ale przez długi czas akcje zapewniają wyższe zyski.
- Niosą ze sobą zagrożenia, które opisano poniżej:
- Ryzyko płynności - papiery wartościowe o stałym dochodzie są generalnie mniej płynne niż akcje, a inwestor może być zmuszony do sprzedaży papierów wartościowych FI po niższej cenie, aby zlikwidować swoje aktywa.
- Ryzyko kredytowe - te papiery wartościowe niosą ze sobą ryzyko, że emitent może nie być w stanie spłacić w terminie odsetek lub kwoty głównej oraz nie wywiązać się ze swoich zobowiązań.
- Ryzyko stopy procentowej - cena tych dochodowych papierów wartościowych jest odwrotnie proporcjonalna do rynkowych stóp procentowych. Tak więc wraz ze wzrostem rynkowej stopy procentowej cena takich papierów spada.
- Ryzyko inflacyjne - wraz ze wzrostem inflacji zmniejsza się siła nabywcza terminowych płatności odsetek.
- Ryzyko kupna - obligacja na żądanie to taka, w której emitent może wezwać (spłacić) obligacje przed terminem wykupu. Jeśli oprocentowanie spadnie, tj. Cena obligacji wzrośnie, wówczas emitent może wezwać obligacje wcześniej, a całkowity zwrot inwestora zostanie zmniejszony.
Wniosek
Instrumenty o stałym dochodzie są wykorzystywane przez inwestorów do dywersyfikacji portfeli, ponieważ generalnie wiążą się z mniejszym ryzykiem w porównaniu z akcjami. Zapewniają również źródło stałego dochodu i pozwalają inwestorowi inwestować zgodnie z ich apetytem na ryzyko. Jednak mają one własne zestawy ryzyk, takie jak ryzyko kredytowe, ryzyko stopy procentowej, ryzyko płynności itp.