Krzywa dochodowości
Krzywe dochodowości są jednymi z najbardziej fundamentalnych mierników wpływu różnych czynników na gospodarkę, a także są ważnym motorem napędowym gospodarki. Być może dlatego, że osobiście jestem trochę zagłębiony w więzi, niewielu jednak zgodziłoby się z drugą częścią. Nie ma jednak wątpliwości, że krzywe dochodowości wskazują na wiele rzeczy o gospodarce, a czasem o stanie gospodarki światowej.
- Struktura terminowa stóp procentowych
Ryzyko rentowności obligacji i stopy procentowej
Zakładam, że zanim się w to zanurzysz, musisz wiedzieć, czym jest więź. Jeśli tego nie zrobisz, obligacja to papier / dokument potwierdzający pożyczkę zaciągniętą przez emitenta obligacji. Od momentu zaciągnięcia pożyczki emitent płaci stopę procentową od kwoty głównej obligacji zwaną stopą kuponową, a stopę zwrotu, którą posiadacz obligacji (pożyczkodawca) osiągnąłby w okresie życia obligacji, określa się jako rentowność do wykupu (YTM) lub rentowność obligacji. Możesz znaleźć w Google więcej informacji na temat podstaw obligacji, takich jak obligacje par, obligacje dyskontowe itp. I wrócić do tego artykułu.
Drugą kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że ceny obligacji i ich rentowności w większości przypadków zmieniają się w przeciwnym kierunku. Jest to podstawowa zasada rządząca rynkami obligacji przy założeniu, że wszystkie inne rzeczy są równe. Wyobraź sobie, że masz obligację, która daje ci 10% kupon i daje lub zwraca 10% w okresie zapadalności (obligacja nominalna). W przypadku wzrostu rynkowych stóp procentowych rentowność obligacji również wzrośnie, ponieważ uczestnicy zażądaliby wyższego zwrotu. Obligacje wyemitowane przez podobnych emitentów zaczęłyby dawać powiedzmy 12%. W ten sposób obligacja, którą posiadasz, zwraca mniej niż równoważne nowe emisje, które zmniejszają popyt na posiadane przez Ciebie obligacje, przynosząc 10%, a niektóre mogą nawet sprzedać te obligacje i umieścić pieniądze w 12% obligacjach dochodowych. Zmniejsza to cenę posiadanej obligacji, która wystąpiła w wyniku wzrostu rentowności. Ten spadek ceny podnosi rentowność obligacji do 12%, dostosowując ją w ten sposób do rynku.Korzystając z podobnej logiki, spróbuj zrozumieć, dlaczego cena obligacji wzrosłaby, gdyby rentowności spadły. Ten spadek ceny i wzrost ceny z powodu zmian stóp procentowych (w zależności od zajmowanej początkowej pozycji, czy kupiłeś lub sprzedałeś krótką obligację) jest znany jako „ryzyko cenowe lub ryzyko stopy procentowej”.
Krzywa dochodowości
Krzywa dochodowości to wykres rentowności obligacji danego emitenta na osi pionowej (oś Y) w odniesieniu do różnych okresów zapadalności / zapadalności na osi poziomej (oś X). Ale generalnie, kiedy słyszysz „ekspertów rynkowych” mówiących o krzywej dochodowości, mowa jest o krzywej dochodowości obligacji rządowych. W szczególności wspomina się o krzywych dochodowości obligacji korporacyjnych. Rząd emituje obligacje głównie w celu sfinansowania deficytu budżetowego. Poniżej znajduje się wykres rentowności włoskich i hiszpańskich obligacji skarbowych, czyli krzywa dochodowości obligacji państwowych na wspomniany dzień. Przeszukiwanie krzywych dochodowości w Internecie również nie jest takie trudne.
Źródło: Bloomberg.com
Rząd emituje obligacje o różnych tenorach. Niektóre mogą być naprawdę krótkoterminowe, a niektóre mogą być naprawdę długoterminowe. Obligacje o najkrótszym terminie zapadalności nazywane są ogólnie bonami skarbowymi (gdzie „T” oznacza skarb państwa) i mają okres zapadalności krótszy niż rok. Obligacje T to na ogół obligacje o terminie zapadalności od 1 roku do 10 lat (2 lata, 5 lat, 10 lat to niektóre typowe emisje T-Note). Obligacje skarbowe to generalnie obligacje o najdłuższym terminie zapadalności, ale zależą one od tego, jak ogólnie są klasyfikowane w danym kraju. Generalnie obligacje o terminie zapadalności dłuższym niż 10 lat są uważane za obligacje skarbowe (15 lat, 20 lat, 30 lat, 50 lat to niektóre typowe emisje obligacji skarbowych). Czasami dziesięcioletnia obligacja jest również uważana za obligację skarbową.
Więc jaki jest wniosek? Terminy te są dość luźno używane na rynku i nie przywiązuje się dużej wagi do tego, jak się do nich odnosimy. Jest to subiektywne i nie ma większego znaczenia, chyba że całkowicie go schrzanimy - nawet przez pomyłkę nie można nazwać T-Bill'a T-Bondem. To byłaby jakaś katastrofa! Ale ludzie mogą powiedzieć, że obligacja 5-letnia lub którykolwiek z tych lat przynosi x%.
Aby uzyskać właściwe szczegóły, ogólnie mówi się, że „10-letnie UST (Departament Skarbu USA) / 10-letnie benchmarki przynoszą 1,50% lub 10-letnie BTP (włoskie obligacje) przynoszą zyski 1,14% lub 5-letnie brytyjskie obligacje na przykład 0,20% ”.
źródło: money.net
Biorąc pod uwagę to podstawowe zrozumienie, czym jest krzywa dochodowości, możemy również inaczej określić krzywą dochodowości - różnicę w dochodach między obligacjami o najwyższym terminie zapadalności a obligacjami o najniższym terminie zapadalności. Dobrze? Oto jego subiektywna część - obligacja o najwyższym terminie zapadalności zależy od płynności, wspólnoty uczestników rynku, przyzwoitego okresu zapadalności i innych czynników. Na przykład
wcześniej można by nazwać krzywą rentowności w USA jako różnicę między rentownościami 30- i 2-letnimi. Teraz można to określić jako różnicę między rentownością 10-letnią i 2-letnią. Tak to się rozwinęło. Oczywiście w tym przypadku wykres wyglądałby inaczej, ponieważ jest to różnica między, powiedzmy, rentownościami z 2 i 10 lat.
Nachylenie krzywej plastyczności
Wykres wcześniejszy i prawie każdy inny wykres krzywej dochodowości, który widzisz, wyglądałby „opadający w górę”.
Krzywa plastyczności nachylenia w górę
Powód jest prosty - dłuższy tenor, tym bardziej ryzykowny. Jeśli zaciągniesz kredyt w banku na 2 lata, będziesz musiał spłacać niższe oprocentowanie niż w przypadku kredytu na 5 lat, czyli mniej niż w przypadku kredytu 10-letniego. To samo dotyczy obligacji, ponieważ zasadniczo są to pożyczki - premia terminowa. Jest to również wskaźnik dobrej kondycji gospodarki. Narastająca krzywa dochodowości wskazuje, że gospodarka może funkcjonować normalnie. Im bardziej stroma krzywa, tym wrażenie jest takie, że gospodarka jest normalna i nie w najbliższym czasie znajduje się w recesji, jak scenariusz. Dlaczego krzywa wskazuje na pozycję gospodarki? Rząd kieruje krajem i gospodarką wraz z odpowiednim bankiem centralnym, który jest również częścią rządu.
źródło: treasury.gov
Stopy, po jakich pożyczają, są generalnie pozbawione ryzyka, a stopy procentowe naliczane innym uczestnikom gospodarki, takim jak instytucje i osoby fizyczne, są określane ponad te stopy ze względu na nieodłączne ryzyko pożyczkobiorcy związane z brakiem spłaty itp., Tj. Spread w stosunku do pożyczki rządowej. stawki są dodawane.
Płaska / odwrócona krzywa plastyczności
Jeśli krzywa jest płaska lub odwrócona, może to wskazywać, że gospodarka może być zamknięta lub znajduje się w recesji. Wyobraź sobie, że długie i krótkie stopy są prawie takie same lub długie stopy są niższe niż krótkie. Oczywiście wolelibyśmy pożyczać długoterminowe, ponieważ blokują się one na niższym poziomie przez dłuższy czas, co wskazuje, że ogólne równanie ryzyka między długimi i krótkimi stopami procentowymi jest do góry nogami. Im dłużej inwestorzy są skłonni pożyczać długoterminowo, tym mniejsze są szanse na wzrost tych stóp i mniejszy popyt na pożyczki o wyższej stopie procentowej w krótkim okresie. Obniż stopy przez długi czas, istnieje szansa, że gospodarka będzie się powoli poruszać przez długi czas i może popaść w recesję, jeśli nie zostaną podjęte konieczne działania. Głębokość tych zjawisk obejmuje teoria struktury terminowej stóp procentowych.
źródło: treasury.gov
Struktura terminowa krzywej dochodowości stóp procentowych
Struktura terminowa stóp procentowych mówi o hipotezie oczekiwań, teorii preferencji płynności i ogólnie teorii segmentacji rynku w celu wyjaśnienia struktury krzywej dochodowości.
Teoria oczekiwań
- Nazywa się to również teorią czystych oczekiwań. Teoria ta mówi, że długie stopy procentowe są narzędziem pomagającym prognozować przyszłe krótkie stopy procentowe.
- Jeśli roczna stopa wynosi dziś 1%, a 2-letnia stopa wynosi 2%, to roczna stopa po roku (roczna i roczna stopa terminowa) wynosi około 3% [1,02 ^ 2 / 1,01 ^ 1 Prosta średnia dałoby się dobrze dla przybliżenia => (1% + x%) / 2 = 2% i rozwiązałoby dla x].
- Tak więc, jeśli zainwestujesz w dwuletnią obligację, uzyskasz taki sam zwrot, jak w przypadku dwóch rocznych obligacji (roczna obligacja dzisiaj i rolowanie na jednoroczną obligację po roku).
Ograniczeniem tej teorii jest to, że przyszłe krótkie stopy procentowe mogą różnić się od obliczanych, a inne czynniki również wpływają na długie stopy, takie jak oczekiwana inflacja. Ogólnie na stopy krótkoterminowe największy wpływ mają zmiany stóp procentowych banku centralnego, a na stopy długoterminowe największy wpływ ma oczekiwana inflacja. Po drugie, zakłada, że inwestorzy są obojętni na inwestowanie w obligacje o różnych terminach zapadalności, ponieważ wygląda na to, że ryzyko jest takie samo. Nachylenie krzywej dochodowości w górę oznacza, że stopy krótkoterminowe będą nadal rosły, krzywa płaska oznacza, że stopy mogą pozostać na stałym poziomie lub wzrosnąć, a krzywa nachylenia w dół oznacza, że stopy będą nadal spadać.
Teoria preferencji płynności
- Teoria ta zasadniczo mówi, że inwestorzy są nastawieni na inwestowanie w obligacje krótkoterminowe. Czemu? Jak wspomniano wcześniej, obligacje długoterminowe są bardziej ryzykowne niż obligacje krótkoterminowe ze względu na ilość czasu, na jaki pieniądze zostały przeznaczone.
- Ponieważ ceny obligacji i rentowności zmieniają się odwrotnie, intuicyjnie z powodu wyższego ryzyka w obligacjach długoterminowych, zmiana ceny spowodowana zmianami rentowności byłaby cięższa niż zmiana ceny obligacji krótkoterminowych.
- Tak więc, kupując obligację długoterminową, inwestor oczekiwałby rekompensaty znacznie wyższej niż w przypadku obligacji krótkoterminowej, poza ryzykiem kredytowym emitenta.
- Inwestor nie może utrzymywać obligacji do terminu wykupu i naraża się na ryzyko cenowe, jeśli zyski wzrosną do poziomu, w którym musiałby sprzedać obligację taniej przed terminem wykupu. Dalsze utrzymywanie obligacji przez długi okres może nie być możliwe, ponieważ obligacja może nie być płynna - może nie być łatwo sprzedać obligację w pierwszej kolejności, jeśli rentowność spadnie na korzyść obligatariusza!
- Zatem o kompensacji za ryzyko cenowe, które również wynika z ryzyka płynności, mówi ta teoria. W związku z tym inwestor wymaga premii dochodowej w stosunku do obligacji krótkoterminowych, ponieważ wspomniał o ryzyku, które ma być motywowane do posiadania obligacji długoterminowych.
Krzywa dochodowości w górę oznacza, że krótkoterminowe stopy procentowe mogą wzrosnąć, pozostać na stałym poziomie lub spaść. Czemu? To zależy od płynności. Jeśli płynność jest napięta, stopy wzrosną, a jeśli jest luźna, spadną lub pozostaną na stałym poziomie. Ale premia dochodowa, którą nakazuje obligacja długoterminowa, powinna wzrosnąć, aby krzywa wkrótce opadła w górę. Płaska krzywa i odwrócona krzywa oznaczałyby spadek krótkich stóp procentowych.
Teoria segmentacji rynku
- Teoria ta opiera się na dynamice popytu i podaży w różnych segmentach zapadalności obligacji - krótkoterminowych, średnioterminowych i długoterminowych.
- Podaż i popyt na obligacje o poszczególnych segmentach zapadalności decydują o ich rentowności.
- Wyższa podaż / niższy popyt oznacza wyższe plony, a niższa podaż / wyższy popyt oznacza niższe plony.
- Należy również zauważyć, że popyt i podaż obligacji również opierają się na rentowności, tj. Różne rentowności mogą oznaczać zmianę popytu i podaży obligacji.
Preferowana teoria siedliska
- Jest to odgałęzienie teorii segmentacji rynku, która mówi, że inwestorzy mogą przenieść swoje preferowane określone segmenty zapadalności, jeśli równanie ryzyko-nagroda pasuje do ich celu i pomaga dopasować ich zobowiązania.
- Innymi słowy, jeśli różnice w rentowności obligacji poza ich preferowanymi / ogólnymi segmentami zapadalności przynoszą im korzyści, inwestorzy lokowaliby swoje pieniądze w tych obligacjach.
- W teorii segmentacji rynku krzywa może mieć dowolny kształt, ponieważ ostatecznie zależy od tego, gdzie inwestorzy chcą zainwestować swoje pieniądze.
- Nawet jeśli wielu inwestorów regularnie ma do czynienia z obligacjami 10-letnimi, to jeśli uznają, że obligacje 5-letnie są tanie, to będą się w nie gromadzić.
Przesunięcia i zwroty akcji
To tylko krótkie wprowadzenie do ruchów i kształtów krzywych dochodowości. Znasz już kształty - nachylone w górę (strome), opadające w dół (odwrócone) i płaskie. To część ruchów krzywej dochodowości. Spójrzmy więc na ruchy:
- Jeżeli dochody wszystkich tenorów zmieniają się o tę samą wartość, to przesunięcie krzywej nazywa się „przesunięciem równoległym”. Na przykład. 1y, 2y, 5y, 10y, 15y, 20y i 30y dają wszystkie zwroty ± 0,5%.
- Jeżeli rentowność wszystkich tenorów nie zmienia się o tę samą wartość, wówczas przesunięcie krzywej nazywa się „przesunięciem nierównoległym”.
Zmiany nierównoległe
Twists
Stroma krzywa (rozpowszechniona między długimi i krótkimi stopami) lub płaska (niewielka różnica między długimi a krótkimi stopami).
Motyl
Podczas gdy skręty i równoległe przesunięcia ogólnie mówią o prostych ruchach, motyl jest o krzywiznach. Motyl to garbata krzywa kształtu. Stawki krótkie i długie są niższe niż średnie.
- Pozytywny motyl: Kiedy motyl zmniejsza swoją krzywiznę i staje się bardziej płaski. Garb staje się mniej garbaty. Krótkie, średnie i długie stopy procentowe zmierzają w kierunku tej samej stopy, gdzie krótkie i długie stopy rosną bardziej lub mniej i / lub średnia stopa spada mniej lub bardziej, powodując pozytywny motyl.
- Negatywny motyl: Kiedy motyl zwiększa swoją krzywiznę i staje się jeszcze bardziej garbaty. Krótkie i długie stopy procentowe spadają mniej lub bardziej i / lub średnie stopy rosną bardziej lub mniej, powodując ujemny motyl.
Wniosek
Z oczywistych powodów nie umieściłem zdjęć różnych przesunięć motyla, stromych krzywych lub płaskich krzywych i tak dalej, ponieważ powinieneś to sobie wyobrazić i zacząć myśleć, jakie prawdopodobne transakcje możesz zawrzeć, jeśli spodziewasz się, że każda z nich wydarzy się w przyszłości .
Krzywe dochodowości, jak wspomniano na początku, są ogólnie krzywymi dochodowości obligacji rządowych. Ale istnieją również krzywe dochodowości emitentów korporacyjnych, krzywe dochodowości oparte na ratingach kredytowych, krzywe LIBOR, krzywa OIS, krzywe swap (które są rodzajem krzywej dochodowości) i kilka innych typów krzywych, które nie zostały poruszone. Innym wariantem krzywych dochodowości są krzywe spot, krzywe par, krzywe forward itp. Mam nadzieję, że masz trochę jasności co do podstaw krzywej dochodowości. Jeśli tak, to po części powinieneś być w stanie zrozumieć, o czym mówią „eksperci” w odniesieniu do krzywych dochodowości.
