Rodzaje inwestycji alternatywnych | Kompletny przewodnik dla początkujących

"Urozmaicać! Urozmaicać! Urozmaicać!" to mantra na ustach każdego doradcy inwestycyjnego i nie mogliśmy się z tym zgodzić. Jednak dywersyfikacja ma różne konotacje w różnych klasach inwestorów. Podczas gdy zwykli inwestorzy są zadowoleni z dywersyfikacji za pomocą zwykłych akcji, obligacji i funduszy inwestycyjnych, osoby prywatne i instytucje o dużej wartości netto chcą dywersyfikacji z tiarą wyłączności. Tutaj swoje miejsce znajdują inwestycje alternatywne.

Wszyscy kochamy opcje, prawda? Wraz z pojawieniem się aktywów alternatywnych, arena inwestycyjna jest pełna opcji, jak nigdy dotąd. Dywersyfikacja i wyższe zyski definiują istotę alternatywnych inwestycji i przed zaplombowaniem w nich środków należy dołożyć staranności.

W tym artykule omawiamy następujące kwestie -

Definicja inwestycji alternatywnych

Krótko mówiąc, inwestycje alternatywne to te klasy aktywów, które różnią się od tradycyjnych inwestycji ze względu na złożoność, płynność, mechanizm regulacyjny i sposób zarządzania funduszem. Ale to zbyt teoretyczne, prawda? Różne rodzaje inwestycji alternatywnych obejmują private equity, fundusze hedgingowe, kapitał wysokiego ryzyka, nieruchomości / towary i materialne, takie jak wino / sztuka / znaczki.

Zagłębmy się nieco dalej i zrozummy, co tak naprawdę odróżnia inwestycje alternatywne od tradycyjnych.

Inwestycje alternatywne a inwestycje tradycyjne

Źródło: Światowe Forum Ekonomiczne

Brak płynności w przyrodzie

Ponieważ są to aktywa z niszową bazą inwestorów, handel nimi jest rzadki w porównaniu z tradycyjnymi inwestycjami. Ze względu na niewielki wolumen obrotu i brak rynku publicznego tych inwestycji nie można szybko sprzedać. Brakuje też nabywców, którzy chętnie kupują inwestycje. Kontrastuje to z akcjami notowanymi na giełdzie, funduszami inwestycyjnymi i stałymi papierami wartościowymi, które są stale kupowane i sprzedawane ze względu na znacznie szerszą bazę inwestorów.

(UWAGA: niektóre indeksy i fundusze ETF, które odzwierciedlają wyniki aktywów alternatywnych, są stosunkowo bardziej płynne, jednak ten artykuł skupia się tylko na aktywach rzeczywistych, a nie indeksach. Dlatego są one poza zakresem artykułu)

Mniejsza przejrzystość i niższe przepisy:

Chociaż inwestycje są ściśle regulowane na mocy ustawy Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, nie są bezpośrednio objęte przez Securities and Exchange Commission (SEC) oraz Financial Industry Regulatory Authority (FINRA). Chociaż niewiele norm dotyczących zwalczania nadużyć finansowych ma zastosowanie do inwestycji alternatywnych, nie ma jednej agencji, która określiłaby normy regulacyjne dla przestrzeni alternatywnej i monitorowała działania zarządzających funduszami.

Ograniczone wskaźniki wydajności:

Ze względu na niższy wolumen obrotu dane, fakty i liczby dotyczące inwestycji alternatywnych są trudne do uzyskania. Chociaż w Internecie istnieje wiele źródeł, określenie ich wiarygodności jest zadaniem. Inwestorzy tradycyjnych inwestycji mają szerszy dostęp do danych, wiadomości i badań, które pomagają mu podejmować decyzje i formułować strategie, ale w przypadku inwestycji alternatywnych ograniczony dostęp do informacji i trendów historycznych zwiększa zależność od zarządzających funduszami.

Zamknięte fundusze

Inwestycje alternatywne to głównie fundusze zamknięte o horyzoncie inwestycyjnym 10-15 lat. Jedynym wyjątkiem są fundusze hedgingowe, podobne do tradycyjnych inwestycji w tym zakresie. W przypadku inwestycji alternatywnych fundusze nie są automatycznie reinwestowane, ale zwracane inwestorom po upływie określonego czasu, którzy mogą następnie zdecydować się zainwestować je w innym miejscu.

Dlaczego preferowane są inwestycje alternatywne?

Teraz pojawia się pytanie, jeśli są to inwestycje o atmosferze niejednoznaczności, dlaczego inwestorzy o wysokiej wartości netto mieliby chcieć je mieć w swoich portfelach i jakie przyniosłoby to im korzyści?

Inwestycje alternatywne jako dziedzina wciąż ewoluują i dojrzewają. Chociaż uważa się to głównie za prerogatywę inwestorów o dużej wartości netto, są też inwestorzy indywidualni, którzy wykazują duże zainteresowanie nimi. Po kryzysie finansowym w 2008 r., Kiedy nawet najlepsze z zdywersyfikowanych portfeli zachwiały się ekstremalną zmiennością, inwestycje alternatywne potwierdziły swoją wartość.

Główne powody, dla których zdobywają punkty w porównaniu z tradycyjnymi inwestycjami, to:

Niska współpraca z rynkami:

Niskie korelacje z tradycyjnymi klasami aktywów, takimi jak rynki akcji i rynki instrumentów o stałym dochodzie, stanowią główną zaletę dla inwestycji alternatywnych. Te klasy aktywów zwykle mają współzależność od -1 do 0, co czyni je mniej podatnymi na ryzyko systematyczne lub element ryzyka rynkowego. Jednak haczykiem w tej scenie jest to, że wzrost jest również ograniczony ze względu na niską korelację z rynkiem. Zobacz także CAPM Beta

Silne narzędzie dywersyfikacji:

Inwestycje alternatywne z racji ich niższego współczynnika współzależności oferują lepsze korzyści z dywersyfikacji przy zwiększonych zwrotach. Aktywa te doskonale uzupełniają tradycyjne inwestycje, a kiedy akcje lub obligacje osiągają gorsze wyniki, fundusz hedgingowy lub fundusz private equity mogą zamortyzować zakres strat w długim okresie. Można dodawać lub zastępować aktywa alternatywne na podstawie indywidualnych celów inwestycyjnych i apetytu na ryzyko.

Aktywne zarządzanie:

W porównaniu z pasywną inwestycją indeksowaną, inwestycja alternatywna wymaga aktywnego zarządzania funduszami. Złożony charakter aktywów, zmienność i podwyższony poziom ryzyka tych inwestycji wymagały stałego monitorowania i ponownej kalibracji strategii inwestycyjnych w razie potrzeby. Co więcej, zamożni inwestorzy, dla których wysokie opłaty za zarządzanie nie są problemem, z pewnością chcieliby czerpać korzyści z wysokiej klasy wiedzy specjalistycznej.

Istnieją różne rodzaje inwestycji alternatywnych. Niewiele z nich jest dobrze zorganizowanych, a niewielu śledzi odrębność inwestorów. Spróbujmy zrozumieć strukturę i filozofie leżące u podstaw tych typów aktywów.

Rodzaje inwestycji alternatywnych;

Private Equity

Nie wszystkie akcje są notowane na giełdach. Private Equity odnosi się do funduszy, które inwestorzy instytucjonalni lub inwestorzy o dużej wartości netto lokują bezpośrednio w spółkach prywatnych lub w procesie wykupu spółek publicznych. Zwykle te prywatne firmy następnie wykorzystują kapitał do swojego nieorganicznego i organicznego wzrostu. Może to dotyczyć poszerzania ich zasięgu, zwiększania działań marketingowych, postępu technologicznego lub dokonywania strategicznych przejęć.

W większości inwestorom brakuje wiedzy pozwalającej na wybór spółek, które odpowiadają ich celom inwestycyjnym, dlatego wolą inwestować za pośrednictwem firm private equity niż w trybie bezpośrednim. Firmy te pozyskują fundusze od inwestorów o dużej wartości netto, funduszy kapitałowych, firm ubezpieczeniowych, funduszy emerytalnych itp.

Krótkie spojrzenie na strukturę funduszu Private Equity:

Branża private equity była poza nadzorem regulacyjnym od swoich narodzin w latach czterdziestych XX wieku, jednak po kryzysie finansowym w 2008 roku objęta została ustawą Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów. W ostatnim czasie rośnie zapotrzebowanie na przejrzystość i amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) rozpoczęła zbieranie danych o firmach private equity.

Jeśli chodzi o ocenę wyników Private Equity, szeroko stosowano miary takie jak IRR (wewnętrzna stopa zwrotu), ale ma ona pewne ograniczenia. Wewnętrzna stopa zwrotu nie odnosiła się do elementu reinwestycji w przypadku śródrocznych przepływów pieniężnych lub ujemnych przepływów. W ten sposób wyewoluował zmodyfikowany IRR. Bardziej praktyczne i holistyczne narzędzie niż tradycyjna IRR, zmodyfikowana IRR lub MIRR jest obecnie głównym miernikiem do ilościowego określenia wyników Private Equity. Ponadto, sprawdź NPV vs IRR

Coroczne pozyskiwanie funduszy na globalny kapitał prywatny *, 1995-2015

* „Kapitał prywatny” będzie odnosić się do szerszego spektrum prywatnych funduszy zamkniętych, w tym kapitału prywatnego, długu prywatnego, nieruchomości prywatnych, infrastruktury i zasobów naturalnych

Źródło: docs.preqin.com

Fundusze hedgingowe

Fundusze powiernicze są dość popularne, ale Hedge Funds, ich daleki kuzyn, nadal należy do mniej znanych terytoriów. Jest to alternatywny instrument inwestycyjny, który jest przeznaczony wyłącznie dla inwestorów z bardzo głębokimi kieszeniami. Zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych fundusze hedgingowe powinny obsługiwać wyłącznie „akredytowanych” inwestorów. Oznacza to, że muszą mieć wartość netto powyżej 1 miliona dolarów, a także uzyskiwać minimalny roczny dochód. Według Światowego Forum Ekonomicznego (WEF) fundusze hedgingowe zarządzają aktywami o wartości ponad 3 bilionów dolarów (AUM), co stanowi 40% wszystkich inwestycji alternatywnych.

Dlaczego więc w ogóle nazywają się funduszami hedgingowymi?

Fundusze te otrzymały tę nazwę ze względu na ich podstawową ideę generowania stałego zwrotu i ochrony kapitału, zamiast skupiać się na wielkości zwrotów.

Przy minimalnych relacjach z rynkami akcji większość funduszy hedgingowych była w stanie zdywersyfikować ryzyko portfela i zmniejszyć zmienność.

Fundusze hedgingowe również stanowią pulę aktywów bazowych, ale różnią się od funduszy powierniczych pod wieloma względami. Nie są one regulowane jako fundusze powiernicze, a zatem mają swobodę inwestowania w szerszy zakres papierów wartościowych. Fundusze hedgingowe są najbardziej znane z inwestycji w ryzykowne aktywa i instrumenty pochodne. Jeśli chodzi o techniki inwestycyjne, fundusze hedgingowe wolą przyjąć bardziej zaawansowane, złożone podejście, skalibrowane do różnych poziomów ryzyka i zwrotu. Wiele z nich ucieka się również do inwestycji „lewarowanej”, co oznacza wykorzystanie pożyczonych pieniędzy na inwestycje.

Jednym z czynników odróżniających fundusze hedgingowe od innych alternatywnych inwestycji jest współczynnik płynności. Wyprzedaż tych środków może zająć nawet kilka minut ze względu na zwiększoną ekspozycję na płynne papiery wartościowe.

Kapitał wysokiego ryzyka

Żyjemy w dobie przedsiębiorczości. Nowe pomysły i postęp technologiczny doprowadziły do ​​mnożenia się przedsiębiorstw typu start-up na całym świecie. Ale pomysły nie wystarczą, aby firma mogła przetrwać. Aby przetrwać, firma potrzebuje kapitału. Venture Capital to alternatywna klasa aktywów, która inwestuje kapitał własny w prywatne start-upy i wykazuje wyjątkowy potencjał wzrostu.

Czy to nie brzmi znajomo dla Private Equity? Nie, to nieprawda. Private Equity inwestuje kapitał własny w dojrzałe firmy, natomiast Venture Capital jest przeznaczony głównie dla startupów.

Venture Capital zazwyczaj inwestuje w przedsiębiorstwa typu seed i na wczesnym etapie, podczas gdy niektórzy inwestują na etapie ekspansji. Horyzont inwestycyjny wynosi zwykle od 3 do 7 lat, a inwestorzy kapitału wysokiego ryzyka oczekują zwrotu rzędu> 8x-10x zainwestowanego kapitału. Ta wysoka stopa zwrotu jest naturalnym wynikiem ze względu na współczynnik ryzyka związany z inwestycją. Chociaż niektóre pomysły mogą wydawać się nijakie na etapie początkowym, kto wie, może się okazać, że to następny Facebook lub Apple? Inwestorzy, którzy są na tyle zdolni, by ponieść ten poziom ryzyka i wierzą w ukryty potencjał tego pomysłu, są idealnymi inwestorami wysokiego ryzyka.

Zobacz także Private Equity vs Venture Capital

Wraz ze wzrostem przedsiębiorczości nadszedł czas, aby kapitał wysokiego ryzyka prosperował. W latach 2013-2015 transakcje wzrosły o 54% r / r. Pod względem geograficznym inwestycje Venture Capital koncentrują się głównie w Stanach Zjednoczonych, a następnie w Europie i Chinach.

Źródło: Ernst & Young Global Venture Capital Trends 2015

Inwestowanie w nowe przedsięwzięcia wiąże się z dużym ryzykiem i niepewnością. Istnieje duże prawdopodobieństwo negatywnych skutków, co uzasadnia iloraz ryzyka. Każdy etap inwestycji Venture Capital wiąże się z nowym ryzykiem, jednak generowane zwroty są wprost proporcjonalne do wielkości ryzyka i to właśnie przyciąga inwestorów Venture Capital.

Element ryzyka / zwrotu dla kapitału podwyższonego ryzyka w zależności od etapu inwestycji.

Badania przeprowadzone przez JC Ruhnkę i JE Younga

Według badań JC Ruhnka i JE Young, ryzyko jest największe na etapie seed (66%) i zmniejsza się do etapu pre-IPO (20%).

Zwroty na etapie zalążkowym sięgają 73% i maleją wraz z wygaszaniem ryzyka do etapu poprzedzającego IPO.

Realne aktywa

Nie wszystkie inwestycje są skierowane do przedsiębiorstw lub puli funduszy. Niektóre z nich dotyczą aktywów rzeczywistych, takich jak metale szlachetne lub zasoby naturalne. Inwestowanie pieniędzy w złoto, srebro lub inny metal szlachetny istnieje od niepamiętnych czasów. Zawsze były znane jako najlepsze zabezpieczenie przed ruchami rynkowymi i wahaniami kursów walut ze względu na ich odwrotną relację z dolarem amerykańskim. Inwestorzy mogą inwestować w złoto za pośrednictwem złotych monet, sztabek lub pośrednio za pośrednictwem funduszy sektorowych lub funduszy giełdowych.

Źródło: BullionVault 2015

Nieruchomości to także jedna z dróg, które od dawna przyciągają uwagę inwestorów. Inwestowanie w działki, domy i czerpanie zysków z wynajmu lub aktywów komercyjnych to tylko niektóre z bezpośrednich sposobów inwestowania w nieruchomości. Pośrednimi sposobami inwestowania w nieruchomości przez inwestorów detalicznych są fundusze powiernicze (REIT). Po raz kolejny niska współzależność między rynkami kapitałowymi a nieruchomościami sprawiła, że ​​nieruchomości stanowią idealne zabezpieczenie przed inflacją.

Przedmioty kolekcjonerskie, takie jak wino, dzieła sztuki, znaczki lub zabytkowe samochody

Dla tych, którzy myśleli, że znaczki, dzieła sztuki i zabytkowe wino to tylko prestiżowe pamiątki, pomyśl jeszcze raz! W tych koneserach ukrywają się przenikliwi inwestorzy, którzy znają prawdziwą wartość tych przedmiotów kolekcjonerskich.

Na szczycie listy znajdują się klasyczne samochody, takie jak Ferrari 166 Inter Vignale Coupe z 1950 r. I Ferrari 250 GTO Berlinetta, a na drugim miejscu znajdują się wina inwestycyjne, takie jak Bordeaux. Monety, sztuka i znaczki to tylko niektóre z innych luksusowych inwestycji, które również preferowały opcje.

Źródło: Knight Frank

Według Knight Frank, Knight Frank Luxury Investment Index (KFLII) wzrósł o 7% w 2015 roku w porównaniu z 5% spadkiem wartości indeksu giełdowego FTSE 100 i zaledwie 1% wzrostem na rynku nieruchomości luksusowych Londyn. Jednak wartość przedmiotów kolekcjonerskich jest nieprzewidywalna i mogą na nią wpływać siły podaży i popytu, panujące warunki ekonomiczne, chęć kupujących oraz stan fizyczny prestiżowej kolekcji.

Wniosek

Alternatywna inwestycja to wszechświat sam w sobie. Ze względu na dywersyfikację jako jej podstawowy element szybko zdobywa popularność również wśród inwestorów detalicznych. Nie jest to już arena tylko zamożnych inwestorów. Chociaż ta klasa aktywów z pewnością zapewnia dywersyfikację, wymaga specjalistycznej wiedzy w zakresie doboru i rozsądnej inwestycji popartej osądem. Inwestowanie w nie bez dokładnych badań lub analizy trendów rynkowych może być ryzykownym zakładem.