Co to jest dywidenda domowej roboty?
Domowe dywidendy odnoszą się do napływu gotówki, który inwestor sam określa, aby osiągnąć swoje cele w zakresie przepływów pieniężnych. W ten sposób realizuje swoje cele dotyczące przepływów pieniężnych, sprzedając pewien procent akcji ze swojego portfela lub otrzymując tradycyjne dywidendy.
Mówiąc najprościej, jest to przepływ gotówki, który sam inwestor generuje, sprzedając część swojego portfela. Inwestorzy mogą mieć cele dotyczące przepływów pieniężnych. Aby zrealizować te cele, inwestor może albo otrzymać od Spółki tradycyjną dywidendę, albo sprzedać procent swoich udziałów / własności, aby wygenerować przepływ środków pieniężnych.
Różni się od tradycyjnej dywidendy ogłaszanej przez Spółki. Firma ma politykę dywidendową i ogłasza dywidendę w trakcie lub po zakończeniu roku obrotowego. Podstawą polityki dywidendowej jest wypracowany przez Spółkę zysk. Spółka może zrezygnować z wypłaty dywidendy i reinwestować zysk w działalność Spółki. Jeśli Spółka nie wypłaci dywidendy lub wypłaci niewystarczającą dywidendę, inwestor może sprzedać część portfela, aby generalnie wymagać strumienia dochodów. Nazywa się to teorią dywidend domowej roboty lub teorią nieistotności dywidendy.
Teoria domowej dywidendy (teoria nieistotności dywidendy)
Teoria ta sugeruje, że inwestor jest obojętny na politykę dywidendową Spółki i może sprzedać akcje w celu uzyskania wymaganego dochodu. Potwierdza to argument, że gdy firma deklaruje dywidendę, kurs akcji Spółki spada o taką samą kwotę, jak dywidenda po dniu dywidendy. W związku z tym nie ma znaczenia, czy inwestor sprzeda akcje przed ogłoszeniem dywidendy, czy po dacie bez dywidendy, ponieważ neutralizuje wszelkie zyski finansowe.
Jednak może to nie być prawdą w prawdziwym świecie. Kiedy inwestor sprzedaje część swojego portfela lub udziałów w Spółce, pozostaje mu mniej akcji, co daje krótkoterminowy zysk pieniężny. Co więcej, teoria nieistotności dywidend jest prawdziwa tylko wtedy, gdy nie ma podatków, nie ma usług maklerskich, a akcje są nieskończenie podzielne, co nie jest scenariuszem w prawdziwym świecie.
Przykłady dywidend domowych
Przykład 1
Rozważmy następujące przykłady:
- W marcu 2018 roku inwestor kupił 1000 akcji firmy Microsoft po 250 USD. Do września 2018 r. Cena akcji wzrosła do 400 USD, a Spółka nie ogłosiła dywidendy.
- Inwestor postawił sobie za cel wygenerowanie 4000 USD w gotówce do końca listopada. W związku z tym sprzedał 10 akcji firmy Microsoft po 400 USD i wygenerował dywidendę w wysokości 4000 USD. Po sprzedaży udziałów inwestorowi pozostaje 396000 USD. W związku z tym polityka braku dywidendy firmy Microsoft nie wpłynęła na to, że inwestor zabrał do domu „domową dywidendę”.
Zobaczmy, kiedy Spółka zadeklarowała dywidendę.
- Załóżmy, że Microsoft zadeklarował dywidendę w wysokości 4 USD na akcję. Teraz, po dniu bez dywidendy, akcje Spółki będą wyceniane na 396 USD, czyli po odjęciu dywidendy od ceny akcji.
- Tak więc inwestor będzie miał teraz 4000 USD jako dywidendę i 1000 udziałów po 396 USD, co daje jego udział w wysokości 396000 USD.
- Zakłada się, że nie ma podatków od zysków kapitałowych, podatków od dywidend ani usług maklerskich. Jednak ten scenariusz ulegnie zmianie po uwzględnieniu tych opłat; inwestor może nie być obojętny na otrzymanie dywidendy lub wygenerowanie własnej dywidendy.
Przykład 2
Rozważmy inny przykład, w którym Spółka wypłaciła dywidendę, ale nie jest to wystarczające dla inwestora.
- 4 września Allen posiada 500 udziałów za 31,4 dolara spółki świadczącej usługi finansowe, która wypłaciła 1,4 dolara dywidendy na akcję. Allen miał nadzieję wygenerować dochód w wysokości 1000 USD z akcji Spółki, tj. Spodziewał się dywidendy w wysokości 2 USD na akcję. Datą ustalenia prawa do dywidendy jest 12 września.
- Allen spodziewa się wygenerować wymaganą kwotę za pomocą tej teorii. Czeka do daty dywidendy, aby otrzymać 1,4 dolara dywidendy na akcję. Po dacie dywidendy cena akcji będzie wynosić 30 USD za akcję.
- Tak więc, po otrzymaniu dywidendy, Allen sprzeda 10 akcji Spółki za 30 $ generując 300 $ domowej dywidendy.
- W ten sposób Allen wygenerował dochód w wysokości 1000 USD dzięki dywidendom.
Wyzwania / wady domowej dywidendy
- Sprzedaż udziałów ułamkowych nie jest realistyczna. Ponieważ akcje nie są nieskończenie podzielne, inwestor będzie musiał sprzedać akcje jako wielokrotność 1, co oznacza, że po kilku latach nie będzie miał żadnych akcji do sprzedaży. Sprzedaż 0,5 akcji lub jakiejkolwiek części jako takiej nie jest możliwa w prawdziwym świecie.
- Istnieje pośrednictwo zajmujące się sprzedażą akcji. W idealnym świecie możemy pomyśleć, że nie ponosimy żadnych kosztów transakcyjnych, ale w świecie rzeczywistym koszty transakcyjne mogą obniżyć zyski lub dochody generowane przez sprzedaż akcji. W porównaniu z tradycyjnymi dywidendami, w przypadku których nie ma pośrednictwa, a inwestorzy otrzymują pieniądze na swoje konto bankowe, naliczane są opłaty maklerskie, które mogą przekroczyć całkowitą domową dywidendę uzyskaną ze sprzedaży akcji.
- Podatki są główną wadą przy generowaniu dochodu z takich dywidend. Tradycyjne dywidendy wypłacane przez Spółkę na ogół mają niższe podatki niż dywidendy domowej roboty, które pociągają za sobą podatek od zysków kapitałowych. W związku z tym dywidendy skutkują większymi podatkami.
- Inwestor traci swój udział w kapitale, a tym samym traci na przyszłym wzroście kursu akcji. Tworząc regularne dochody z domowych dywidend, inwestorzy sprzedają część swojego portfela, tracąc w ten sposób przyszłe zwroty z inwestycji.
Wniosek
To forma generowania regularnych dochodów poprzez sprzedaż części swojego portfela. Ma to na celu utrzymanie oczekiwanego dochodu, który nie jest generowany przez Spółki z powodu niewystarczającej dywidendy lub jej braku.
W teorii inwestor może być obojętny wobec polityki dywidendowej Spółki i może wygenerować ekwiwalent dochodu spółki wypłacającej dywidendę. Ale kiedy uwzględnimy opłaty maklerskie i podatki, przyszły potencjał wzrostu dywidend domowych z akcji może nie być tak efektywny, jak tradycyjne dywidendy.
