Stosunek Teksasu

Co to jest stosunek Texas Ratio?

Texas Ratio mierzy ryzyko instytucji finansowych, takich jak banki, i pomaga inwestorom zrozumieć ryzyko kredytowe banku przed podjęciem decyzji inwestycyjnej. Oblicza się go, biorąc aktywa zagrożone instytucji finansowej i dzieląc je przez sumę rzeczowych kapitałów własnych banku oraz rezerwy na straty kredytowe banku.

Wzór Texas Ratio

• Aktywa zagrożone: są to pożyczki i zaliczki oferowane przez bank, w przypadku których nie otrzymał od pożyczkobiorcy żadnej spłaty kapitału ani odsetek. Zwykle ten kredyt i zaliczki są klasyfikowane jako aktywa zagrożone, gdy pożyczkobiorca nie spłaca kredytu przez ponad 90 dni.
• Nieruchomość będąca własnością banku : nieruchomość utrzymywana jako zabezpieczenie przez pożyczkobiorcę, obecnie przejęta przez bank z powodu braku spłaty należności (spłata odsetek i kapitału).
• Rzeczowy kapitał własny : kapitał własny pomniejszony o wartości niematerialne należące do banku (np. Wartość firmy)
• Rezerwy na straty kredytowe : Banki szacują stratę na pożyczkach z powodu niespłacania pożyczek i braku spłaty przez pożyczkobiorców.

Jak oblicza się i interpretuje współczynnik Texas Ratio?

• Analityk lub inwestor może obliczyć ten wskaźnik, wykorzystując składnik wspomniany powyżej we wzorze. Składniki to aktywa zagrożone, nieruchomości będące własnością banku (tj. Majątek przejęty przez bank), rezerwa na straty kredytowe i rzeczowy kapitał własny. Niektóre strony internetowe publikują współczynniki texas, więc można je tam znaleźć.
• Wskaźnik poniżej 1 oznacza, że ​​bank ma niższe aktywa zagrożone w porównaniu do swoich zasobów. Zbliżanie się tego wskaźnika do 1 oznacza, że ​​bank ma mniejsze zasoby na pokrycie straty z tytułu aktywów zagrożonych. Jeśli wskaźnik ten wynosi 1 lub więcej, prawdopodobieństwo upadłości banku jest wysokie.
• Inwestor może wykorzystać ten wskaźnik jako skuteczny wskaźnik do pomiaru problemów kredytowych w banku. Ale to nie gwarantuje upadku banków. W niektórych przypadkach bank o wysokim wskaźniku zachował wypłacalność.
• Niektórzy analitycy stosują zmodyfikowaną wersję wskaźnika Teksasu, który uwzględnia pożyczkę zabezpieczoną przez rząd. To znaczy, jeśli federalny program pożyczkowy gwarantuje jakąkolwiek niespłacaną pożyczkę, wówczas te straty są rekompensowane przez rząd. Dlatego sensowne jest skorygowanie tego wskaźnika poprzez odjęcie pożyczki finansowanej przez rząd od aktywów zagrożonych.

Poniżej znajduje się zmodyfikowana formuła w następujący sposób:

Przykład

Brian Tylor chce zainwestować swój fundusz w jednym z poniższych banków. Przed zainwestowaniem poprosił analityka o sprawdzenie, który z tych banków jest bardziej wypłacalny i bezpieczniejszy?

Analityk obliczył wskaźnik Texas, aby zasugerować panu Taylorowi mniej ryzykowny bank. Po zapoznaniu się ze wszystkimi szczegółami banków, analitycy zasugerowali inwestycję w bank ABC. Ma większe zasoby kapitałowe, aby pokryć stratę złych kredytów w porównaniu z innymi bankami, tj. PQR i XYZ.

Stosowanie współczynnika podatkowego

W latach osiemdziesiątych Gerard Cassidy wprowadził wskaźnik stanu Teksas, aby przewidzieć potencjalny problem kredytowy w systemie bankowym. Jeśli bank udzielił zbyt wielu złych pożyczek i ma niewielkie zasoby kapitałowe na pokrycie straty z tytułu tej złej pożyczki, bank może upaść. Jest to jeden ze wskaźników, które z wyprzedzeniem dają analitykowi lub inwestorowi sygnał o inwestycjach banku.

Wniosek

Jest to po prostu wskaźnik ostrożności. Uwzględnia aktywa zagrożone, pożyczki sponsorowane przez rząd, posiadane nieruchomości, rzeczowy kapitał własny i rezerwy na straty kredytowe banku w celu ustalenia wskaźnika. Inwestorzy mogą to interpretować tak, że wskaźnik zbliża się lub przekracza 1, zwiększa się prawdopodobieństwo upadłości banku, ale nie zapewnia bankructwa.