Security Market Line (SML)

Co to jest Security Market Line (SML)?

Linia rynku papierów wartościowych (SML) jest graficzną reprezentacją modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) i przedstawia oczekiwany zwrot z rynku przy różnych poziomach ryzyka systematycznego lub rynkowego. Nazywa się ją również „linią charakterystyczną”, gdzie oś X przedstawia współczynnik beta lub ryzyko aktywów, a oś Y przedstawia oczekiwany zwrot.

Równanie linii rynku bezpieczeństwa

Równanie wygląda następująco:

SML : E (R i ) = R f + β i [E (R M ) - R f ]

W powyższym wzorze linii rynku zabezpieczeń:

  • E (R i ) to oczekiwany zwrot z papieru wartościowego
  • R f jest stopą wolną od ryzyka i stanowi punkt przecięcia z osią Y SML
  • β i jest ryzykiem niedywersyfikowalnym lub systematycznym. Jest to najważniejszy czynnik w SML. Omówimy to szczegółowo w tym artykule.
  • Oczekuje się, że E (R M ) powróci do portfela rynkowego M.
  • E (R M ) - R f   jest znane jako premia za ryzyko rynkowe

Powyższe równanie można przedstawić graficznie jak poniżej:

Charakterystyka

Charakterystyka linii rynku zabezpieczeń (SML) jest jak poniżej

  • SML jest dobrą reprezentacją kosztu alternatywnego inwestycji, która stanowi połączenie aktywów wolnych od ryzyka i portfela rynkowego.
  • Portfel papierów wartościowych typu zero-beta lub zero-beta ma oczekiwany zwrot z portfela, który jest równy stopie wolnej od ryzyka.
  • Nachylenie linii rynku papierów wartościowych wyznacza premia za ryzyko rynkowe, która wynosi: (E (R M ) - R f ). Im wyższa premia za ryzyko rynkowe, tym bardziej strome nachylenie i odwrotnie
  • Wszystkie aktywa, które są prawidłowo wycenione, są reprezentowane na SML.
  • Aktywa powyżej SML są niedowartościowane, ponieważ dają wyższy oczekiwany zwrot przy danej wielkości ryzyka.
  • Aktywa poniżej SML są przeszacowane, ponieważ mają niższe oczekiwane zwroty przy tej samej wysokości ryzyka.

Przykład linii rynku bezpieczeństwa

Niech stopa wolna od ryzyka wyniesie 5%, a oczekiwany zwrot rynkowy to 14%. Rozważmy dwa papiery wartościowe, jeden o współczynniku beta 0,5, a drugi o współczynniku beta 1,5 w odniesieniu do indeksu rynkowego.

Przyjrzyjmy się teraz przykładowi linii rynku zabezpieczeń, obliczając oczekiwany zwrot dla każdego papieru wartościowego przy użyciu SML:

Oczekiwany zwrot dla Papierów Wartościowych A zgodnie z równaniem linii rynku papierów wartościowych jest jak poniżej.

  • E (R A ) = R f + β i [E (R M ) - R f ]
  • E (R A ) = 5 + 0,5 [14–5]
  • E (R A ) = 5 + 0,5 × 9 = 9,5%

Oczekiwany zwrot za Zabezpieczenie B:

  • E (R B ) = R f + β i [E (R M ) - R f ]
  • E (R B ) = 5 + 1,5 [14 - 5]
  • E (R B ) = 5 + 1,5 × 9 = 18,5%

Zatem, jak widać powyżej, zabezpieczenia A mają niższą wersję beta; w związku z tym ma niższy oczekiwany zwrot, podczas gdy papier wartościowy B ma wyższy współczynnik beta i ma wyższy oczekiwany zwrot. Jest to zgodne z ogólną teorią finansów, zgodnie z którą oczekiwany zwrot z wyższego ryzyka jest wyższy.

Linia nachylenia rynku papierów wartościowych (beta)

Beta (nachylenie) jest podstawową miarą w równaniu linii rynku bezpieczeństwa. Omówmy więc to szczegółowo:

Beta jest miarą zmienności lub systematycznego ryzyka, papieru wartościowego lub portfela w porównaniu z rynkiem jako całością. Rynek można traktować jako indykatywny indeks rynkowy lub koszyk aktywów uniwersalnych.

Jeśli Beta = 1, to akcje mają taki sam poziom ryzyka jak na rynku. Wyższy współczynnik beta, tj. Większy niż 1, oznacza aktywa bardziej ryzykowne niż rynek, a współczynnik beta mniejszy niż 1 oznacza mniejsze ryzyko niż rynek.

Wzór na Beta:

β i = Cov (R i , R M ) / Var (R M ) = ρ i, M * σ i / σ M

  • Cov (R i , R M ) jest kowariancją aktywa i oraz rynku
  • Var (R M ) to wariancja rynku
  • ρ i, M jest korelacją między aktywem i a rynkiem
  • σ i jest odchyleniem standardowym składnika aktywów i
  • σ i jest odchyleniem standardowym indeksu rynkowego

Chociaż Beta zapewnia pojedynczą miarę do zrozumienia zmienności aktywów w odniesieniu do rynku, jednak beta nie pozostaje stała w czasie.

Zalety

Ponieważ SML jest graficzną reprezentacją CAPM, zalety i ograniczenia SML są takie same, jak w przypadku CAPM. Spójrzmy na korzyści:

  • Łatwy w użyciu: SML i CAPM można łatwo wykorzystać do modelowania i uzyskiwania oczekiwanego zwrotu z aktywów lub portfela
  • Model zakłada, że ​​portfel jest dobrze zdywersyfikowany, a zatem pomija niesystematyczne ryzyko, co ułatwia porównanie dwóch zdywersyfikowanych portfeli
  • CAPM lub SML uwzględnia ryzyko systematyczne, które jest pomijane w innych modelach, takich jak model zdyskontowania dywidendy (DDM) i model średniego ważonego kosztu kapitału (WACC).

To istotne zalety modelu SML czy CAPM.

Ograniczenia

Przyjrzyjmy się ograniczeniom:

  • Stopa wolna od ryzyka to rentowność krótkoterminowych rządowych papierów wartościowych. Jednak stopa wolna od ryzyka może zmieniać się w czasie i może mieć nawet krótszy okres, powodując w ten sposób zmienność
  • Rynkowa stopa zwrotu to długoterminowa stopa zwrotu z indeksu rynkowego obejmującego zarówno kapitał, jak i dywidendę. Zwrot rynkowy może być ujemny, czemu zwykle przeciwdziała się za pomocą długoterminowych zwrotów.
  • Zwroty rynkowe są obliczane na podstawie wyników z przeszłości, których nie można przyjmować za pewnik w przyszłości.
  • Nachylenie SML, tj. Premia za ryzyko rynkowe i współczynnik beta, może zmieniać się w czasie. Mogą wystąpić zmiany makroekonomiczne, takie jak wzrost PKB, inflacja, stopy procentowe, bezrobocie itp., Które mogą zmienić SML.
  • Istotnym wkładem SML jest współczynnik beta; Jednak przewidzenie dokładnej beta dla modelu jest trudne. W związku z tym wiarygodność oczekiwanych zwrotów z SML jest wątpliwa, jeśli nie bierze się pod uwagę właściwych założeń do obliczania współczynnika beta.

Wniosek

SML przedstawia graficzną reprezentację modelu wyceny aktywów kapitałowych, aby dać oczekiwane zwroty z tytułu ryzyka systematycznego lub rynkowego. Portfele o uczciwej wycenie znajdują się na SML, podczas gdy portfele niedoszacowane i przeszacowane znajdują się odpowiednio powyżej i poniżej linii. Inwestycja inwestora z awersją do ryzyka częściej znajduje się w pobliżu osi y niż na początku linii, podczas gdy inwestycja inwestora podejmującego ryzyko znajduje się wyżej na SML. SML zapewnia przykładową metodę porównania dwóch inwestycyjnych papierów wartościowych; jednak to samo zależy od założeń dotyczących ryzyka rynkowego, stóp wolnych od ryzyka i współczynników beta.