Bilans próbny a bilans

Kluczową różnicą między bilansem próbnym a bilansem jest to, że bilans próbny jest raportem księgowym, w którym salda końcowe różnych księgi głównej firmy są prezentowane w kolumnie debet lub kolumnie kredytowej, podczas gdy bilans jest jednym ze sprawozdań finansowych spółki, która przedstawia kapitał własny, pasywa i aktywa spółki w określonym momencie.

Różnice między bilansem próbnym a bilansem

Bilans próbny a bilans - Zasadniczo bilans próbny jest dokumentem wewnętrznym. Bilans jest przygotowany do ujawnienia spraw finansowych firmy zewnętrznym interesariuszom.

Upraszczając, bilans jest rozszerzeniem kont zapisanych w bilansie próbnym. Kiedy zaczynasz uczyć się bilansu, otrzymasz bilans próbny i zostaniesz poproszony o przygotowanie formatu bilansu przy użyciu kont wymienionych w bilansie próbnym.

Jeśli chcesz poznać saldo próbne, musimy zacząć od debetu, kredytu, dziennika i księgi. Jeśli te cztery pojęcia zostaną przetrawione, bilans próbny stanie się łatwy.

Z bilansu próbnego możemy sporządzić bilans, który stworzymy w tym artykule.

Bilans próbny a infografiki bilansowe

Istnieje wiele różnic między bilansem próbnym a bilansem. Spójrzmy -

Co to jest bilans próbny?

Saldo próbne to suma wszystkich sald końcowych, które są pobierane bezpośrednio z kont księgi, aby sprawdzić, czy suma debetu i sumy kredytu są równe, czy nie. Jeśli salda debetowe nie zgadzają się z saldami kredytowymi, księgowy musi zbadać, czy wystąpił błąd w rejestrowaniu, czy nie.

Jeśli rozumiesz debet, kredyt, dziennik i księgę, saldo próbne jest tak proste, jak możesz sobie wyobrazić.

Możesz również rzucić okiem na ten szczegółowy artykuł o tym, jak przygotować saldo próbne w księgowości?

Tak więc najpierw nauczymy się tych czterech pojęć, zanim przejdziemy do formatu bilansu próbnego z przykładami.

Debet i kredyt

Proste zasady debetu i kredytu są następujące. Musisz pamiętać te zasady, aby rejestrować wszystkie transakcje w przyszłości.

• Obciąż rachunek, gdy aktywa / koszty wzrosną, a zobowiązania / przychody spadną.
• Uznawaj rachunek, gdy aktywa / koszty zmniejszają się, a zobowiązania / przychody rosną.

Weźmy przykład, aby to zilustrować.

Powiedzmy, że pan M sprzedaje produkt za gotówkę.

Tutaj mamy dwa konta - „sprzedaż” i „gotówka”.

„Sprzedaż” to konto przychodów, a „gotówka” to konto aktywów.

Postępując zgodnie z formułą debetu i kredytu, możemy podejść do tej transakcji.

Po pierwsze, pan M sprzedaje produkt oznacza; jego dochody rosną. Oznacza to, że konto „sprzedaży” rośnie. A ponieważ otrzymuje gotówkę zamiast produktu, który oferuje; rośnie również konto „Gotówka”.

Zgodnie z zasadą debetu i kredytu obciążymy rachunek, gdy stan aktywów wzrośnie, a uznamy rachunek, gdy wzrosną przychody.

Tak więc, tutaj „gotówka” zostanie obciążona, a „sprzedaż” zostanie uznana.

Zapoznaj się również z tym szczegółowym artykułem na temat debetu a kredytu.

wpis do dziennika

Jeśli rozumiesz debet i kredyt, zapis w dzienniku jest łatwy. W systemie zapisów księgowych wystarczy zarejestrować rachunki debetowe i kredytowe w odpowiedniej kolejności.

Zilustrujmy to prostym przykładem.

Przykład wpisu do dziennika

W spółce inwestuje się więcej kapitału w postaci gotówki.

Tutaj gotówka jest kontem „aktywów”, a kapitał jest kontem „pasywów” i oba te konta rosną.

Zgodnie z zasadą debetu i kredytu, jeśli konto „zobowiązania” wzrośnie, uznamy konto, a jeśli stan konta „aktywa” spadnie, obciążymy rachunek.

Cały wpis w dzienniku byłby -

Gotówka A / C …… Obciążenie

Do dużej klimatyzacji …… Kredyt

Wpis do księgi

Weźmy ten sam przykład i zapiszemy w systemie wpisów do księgi.

Zapis do księgi byłby zapisywany w formacie „T”.

Zobaczmy, jak to się robi.

Wpis do dziennika był -

Gotówka A / C …… Obciążenie… .. 10 000 USD -

Na kapitał A / C …… Kredyt… - 10 000 $

                                                    Kredyt na konto debetowe                                                     

                                                    Kredyt debetowy na                                                  koncie kapitałowym

Wprowadzenie bilansu próbnego

W poprzednim przykładzie ustaliliśmy saldo końcowe rachunku gotówkowego i konta kapitałowego. Te salda końcowe pojawią się w bilansie śladu.

I będzie wyglądać następująco -

Bilans próbny MNC Co. na koniec roku

Konto przejściowe

To jest tymczasowe konto w saldzie próbnym.

Celem utworzenia tego konta jest tymczasowe zrównoważenie salda próbnego do momentu wykrycia błędu.

Gdy zobaczysz konto przejściowe na saldzie próbnym, pamiętaj, że saldo debetowe lub kredytowe nie pasuje do innego.

To konto przejściowe jest tworzone, ponieważ nie można zidentyfikować prawidłowego konta, dopóki błąd nie zostanie wykryty.

Oto przykład konta przejściowego -

Bilans próbny MNC Co. na koniec roku

* Uwaga: ponieważ saldo debetowe jest niższe niż saldo kredytu, utworzyliśmy konto przejściowe, aby dopasować saldo debetowe i kredytowe, dopóki nie znajdziemy błędu.

Przykład i format bilansu próbnego

W tej sekcji przyjrzymy się pełnemu bilansowi próbnemu, a następnie w następnej sekcji „Co to jest bilans?” zrobimy z tego bilans.

Bilans próbny ABC Co. na koniec roku

Co to jest bilans?

Bilans bilansuje dwie strony - aktywa i pasywa.

Na przykład firma MNC zaciągnęła pożyczkę w banku w wysokości 20 000 USD w gotówce. Efekt tej transakcji byłby dwustronny -

• Po pierwsze, po stronie aktywów uwzględniono by „gotówkę” w wysokości 20 000 USD.
• A potem, po stronie pasywów, będzie „dług” w wysokości 20 000 USD.

Jak widać, transakcja ma dwojakie konsekwencje, które wzajemnie się równoważą. W bilansie te dwa konta są równoważone.

To bardzo wysoki poziom zrozumienia bilansu.

Rozumiemy każdą koncepcję pod bilansem.

Majątek

Spójrzmy najpierw na aktywa.

W obszarze aktywów najpierw rozważymy „aktywa bieżące”.

Aktywa obrotowe to aktywa, które można łatwo zlikwidować w gotówkę. Oto elementy, które możemy rozważyć w kategorii „aktywa obrotowe” -

• Gotówka i ekwiwalenty gotówki
• krótkoterminowe inwestycje
• Zapasy
• Należności handlowe i inne
• Przedpłaty i naliczone dochody
• Aktywa pochodne
• Bieżące aktywa z tytułu podatku dochodowego
• Aktywa przeznaczone do sprzedaży
• Obca waluta
• Wydatki opłacone z góry

Spójrz na przykład aktywów obrotowych -

Po aktywach bieżących przyjrzymy się „aktywom trwałym”, które są również nazywane „środkami trwałymi”. Aktywa te zwracają się przez ponad rok.

W pozycji „aktywa trwałe” uwzględnilibyśmy następujące pozycje -

• Własność, fabryka i wyposażenie
• Życzliwość
• Wartości niematerialne
• Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach
• Aktywa finansowe
• Aktywa na świadczenia pracownicze
• Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego

Jeśli dodamy „aktywa obrotowe” i „aktywa trwałe”, otrzymamy „aktywa ogółem”.

Zadłużenie

W części dotyczącej zobowiązań najpierw omówimy „zobowiązania bieżące”.

Zobowiązania krótkoterminowe to zobowiązania, które można spłacić w ciągu roku. W ramach zobowiązań krótkoterminowych rozważymy następujące pozycje -

• Dług finansowy (krótkoterminowy)
• Zobowiązania handlowe i inne
• Zaprowiantowanie
• Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów
• Bieżące zobowiązania z tytułu podatku dochodowego
• Instrumenty pochodne
• Zobowiązania
• Należne podatki od sprzedaży
• Odsetki do zapłacenia
• Pożyczka krótkoterminowa
• Aktualne terminy zapadalności długu długoterminowego
• Depozyty klientów z góry
• Zobowiązania bezpośrednio związane z aktywami przeznaczonymi do sprzedaży

Rzućmy okiem na format zobowiązań bieżących -

Teraz porozmawiamy o „zobowiązaniach długoterminowych”.

Zobowiązania długoterminowe obejmują następujące pozycje -

• Dług finansowy (długoterminowy)
• Zaprowiantowanie
• Zobowiązania z tytułu świadczeń pracowniczych
• Zobowiązania z tytułu podatku odroczonego
• Inne zobowiązania

Jeśli dodamy „zobowiązania krótkoterminowe” i „zobowiązania długoterminowe”, otrzymamy „zobowiązania ogółem”.

Teraz, jeśli pamiętamy równanie bilansu, które jest -

Aktywa = pasywa + kapitał własny

Przyjrzymy się teraz kapitałowi akcjonariuszy, aby zakończyć powyższe równanie.

Kapitał własny

Oto format kapitału własnego. Jeśli pamiętasz ten format, tworzenie zestawienia kapitału własnego byłoby prostsze -

Jeśli dodamy „całkowite pasywa” i „kapitał własny”, zrównamy całkowitą kwotę z całkowitą kwotą „aktywów ogółem”.

Przykład bilansu

Wrócimy teraz i przyjrzymy się bilansowi próbnemu, który widzieliśmy w poprzedniej sekcji. Z tego bilansu próbnego utworzymy teraz bilans.

Bilans spółki ABC

Kluczowe różnice - Bilans próbny a bilans

Istnieje wiele różnic między bilansem próbnym a bilansem. Oto oni -

• Bilans próbny to oświadczenie wewnętrzne. Bilans jest wyciągiem zewnętrznym.
• Saldo próbne jest podzielone na dwa rodzaje kont - debetowe i kredytowe. Saldo poniżej próby, saldo debetowe i saldo kredytu powinny być równe. Bilans podzielony jest na trzy sekcje - aktywa, pasywa i kapitał własny. W bilansie należy zawsze zachować równanie - „aktywa = pasywa + kapitał własny”.
• Bilans próbny jest wykonywany poprzez pobieranie sald końcowych z ksiąg głównych. Bilans sporządza się przy użyciu bilansu próbnego jako źródła.
• Bilans próbny jest tworzony w celu zapewnienia dokładności spraw finansowych. Bilans jest tworzony, aby pokazać interesariuszom właściwy obraz spraw finansowych.
• Saldo próbne nie wymaga żadnego znaku od audytora. Ale bilans musi być podpisany przez audytora.
• Bilans próbny jest rejestrowany co miesiąc, kwartał, pół roku i co roku. Z kolei bilans sporządzany jest na koniec każdego roku obrotowego.

Bilans próbny a bilans (tabela porównawcza)

Oto tabela szybkiego porównania przedstawiająca różnice między bilansem próbnym a bilansem.

Wniosek

Występują znaczne różnice między bilansem próbnym a bilansem. Ale bilans próbny i bilans są zawsze ze sobą powiązane. Nawet jeśli bilans próbny jest przygotowywany tylko do użytku wewnętrznego i aby sprawdzić, czy transakcje są prawidłowo zarejestrowane, czy nie, bez bilansu próbnego nie można prawidłowo zaksięgować bilansu.

Jeśli rozumiesz debet, kredyt, dziennik i księgę, zrozumienie bilansu próbnego i bilansu byłoby znacznie łatwiejsze.

Chodzi o zrozumienie podstaw i stosowanie ich, gdy są potrzebne.