Definicja współczynnika Omega
Wskaźnik Omega to ważony stosunek ryzyka do zwrotu dla danego poziomu oczekiwanego zwrotu, który pomaga nam określić szanse na wygraną w porównaniu do przegranej (im wyższe, tym lepsze). Uwzględnia również trzeci i czwarty efekt pędu, tj. Skośność i kurtozy, co daje mu ogromną użyteczność w porównaniu z innymi.
Do obliczenia wskaźnika omega wymagamy skumulowanej nadwyżki zwrotu z aktywów. Zasadniczo musimy obliczyć wszystkie maksimum i minimum w sposób skumulowany.
Formuła Omega Ratio
W prostej formie wzór na stosunek omega można rozumieć w następujący sposób
Przykład współczynnika Omega
Odchylenie standardowe = 6%, średni zwrot = 5%
Zwrot uzyskany w przeszłości
Wzór na współczynnik Omega = ∑ Zwycięstwo - Benchmarking / ∑ Benchmarking - Przegrana
= 20 / ∑ 10
Współczynnik Omega = 2
Rodzaje stosunku Omega
Istnieją różne środki, które są stosowane przez organizację, aby porównać swoje ryzyko w porównaniu z podejmowanym ryzykiem. Zgodnie z teorią struktury terminów o stałym dochodzie, ludzie są skłonni podjąć ryzyko, jeśli otrzymają rekompensatę w postaci wyższych zysków. Wyższy zwrot powinien być wspierany przez wyższe ryzyko, ale należy dokonać kompromisu, aby wyższe zyski były rzeczywiście widoczne po skorygowaniu o ryzyko.
Każdy współczynnik używany do sprawdzania wydajności powinien być używany w połączeniu z innym współczynnikiem nie oddzielnie.
Poniżej przedstawiono różne miary stosunku omega
- Współczynnik Treynor - uzyskany nadmierny zwrot / Beta
- Współczynnik Sharpe'a - uzyskany nadmierny zwrot / odchylenie standardowe
- Sortino Ratio - Nadwyżka zwrotu / w dół Odchylenie standardowe
- Jensen Alpha - Zwrot z portfela - Zwrot zgodnie z modelem wyceny aktywów kapitałowych (CAPM), tj. Nadwyżka zwrotu w procentach
Korzyści
- Obejmuje całą dystrybucję, zarówno normalną, jak i lewą lub prawostronną.
- Obejmuje wszystkie atrybuty ryzyko-zwrot. Średnia, odchylenie standardowe, kurtooza, skośność. Jest to główna zaleta stosowania tego współczynnika, którego nie rozwiązuje żaden inny podobny współczynnik, który sprawia, że jest on lepszy od innych
- Współczynnik Omega jest przydatny w przypadku funduszu hedgingowego, który inwestuje w egzotyczne produkty finansowe, w których aktywa nie mają normalnej dystrybucji.
- Najczęściej używane przez fundusze hedgingowe, które wykorzystują długie / krótkie strategie do uzyskania arbitrażu.
- W rzeczywistości żadna klasa aktywów nie mieści się w normalnym rozkładzie, daje to lepszy wynik na tym obrazie
- Użyteczność obliczeń omega można zauważyć, ponieważ wykorzystuje ona rozkład rzeczywistych zwrotów zamiast rozkładu normalnego. Zatem współczynnik omega dokładnie odpowiada wcześniejszej analizie rozkładu ryzyka i zwrotu z rozważanej inwestycji.
- Fundusz inwestycyjny inwestuje w zdywersyfikowany portfel. Jest tu powszechnie używany do sprawdzania wydajności i wskaźnika prawdopodobieństwa oszacowań.
- Nagradza te portfele, które zapewniają nadwyżkę zwrotu w porównaniu ze stratami.
- Łatwe ustalanie pozycji w portfelu lub klasie aktywów dzięki współczynnikowi omega
Ograniczenia
- Duże poleganie na współczynniku może być błędem z powodu korzystania z danych z przeszłości i niestacjonarności w korzystaniu z danych retrospektywnych.
- To sprawia, że wynik jest skomplikowany dla małego inwestora, przydatny tylko dla zaawansowanych inwestorów
- Zależność od innego stosunku. Nie może samodzielnie polegać tylko na sobie.
- Silny wpływ mają na nią wartości odstające, które powodują, że wynik ma duży wpływ.
- Wartość zagrożona (VAR), analiza scenariuszy, testy warunków skrajnych są również potrzebne, jeśli aktywa w zarządzaniu (AUM) są wysokie.
- Fundusze hedgingowe pobierają opłaty w postaci odsetek przenoszonych oraz opłat za zarządzanie za zarządzanie funduszem. Omega pomaga znaleźć ranking, biorąc pod uwagę wpływ ryzyka ze składnikiem zwrotu, ale po uwzględnieniu wysokich opłat funduszu wynik może pokazać nieco inny obraz niż wcześniej, biorąc pod uwagę wpływ tego składnika
Wniosek
Wskaźnik Omega jest pomocny przy wyborze portfela zgodnie z pożądanym profilem inwestora. Niektórzy inwestorzy (ludzie z awersją do ryzyka) chcą, aby przynajmniej zarabiali minimalną stopę zwrotu, czyli stopę oszczędzania zapewnianą przez bank, a nawet ludzie bardziej niechętni do ryzyka chcą, aby przynajmniej ich kapitał nie był zagrożony. Można sprawdzić ich poziom tolerancji na ryzyko i apetyt na ryzyko do wyboru niskiego lub wysokiego współczynnika omega w celu dostosowania profilu ryzyka do zysku z daną klasą.
