Definicja ryzyka wywołania
Ryzyko kupna to ryzyko, że obligacja, w którą zainwestował inwestor, zostanie wykupiona przez emitenta przed terminem wykupu, zwiększając tym samym ryzyko dla inwestora, ponieważ musiałby on ponownie zainwestować wykupioną kwotę po znacznie niższym oprocentowaniu lub w niekorzystny scenariusz na rynku inwestycyjnym.
Składowe ryzyka połączeń
Call Risk, jak wyjaśniono wcześniej, naraża inwestora na niekorzystne warunki. Ma dwa główne elementy
- Termin wykupu : Ryzyko kupna jest często związane z obligacjami na żądanie, które dają emitentowi opcję wykupu obligacji na długo przed terminem zapadalności. Prawdopodobieństwo wykupu obligacji maleje wraz z upływem czasu, ponieważ emitent obligacji ma mniej czasu na wykonanie opcji wykupu obligacji.
- Stopy procentowe: Stopy procentowe są jeszcze większym czynnikiem ryzyka kupna, ponieważ gdy stopy procentowe spadają, rentowność rośnie, a emitentowi opłaca się wezwać obligację i zrestrukturyzować obligacje zgodnie z bieżącymi cyklami stóp procentowych, co prowadzi do spłaty niższe kupony od tej samej kwoty kapitału.
Przykład ryzyka związanego z połączeniem
Poniżej znajduje się przykład ryzyka związanego z połączeniem.
Możesz pobrać ten szablon programu Excel dotyczący ryzyka związanego z połączeniami tutaj - szablon programu Excel dotyczący ryzyka związanego z połączeniami
Załóżmy, że firma zwróciła się do uczestników rynku finansowego, aby sfinansować swoje długoterminowe zobowiązania. W trakcie tego procesu obligacje firmy wiążą się z emisją, ponieważ zarząd nie chce rozwadniać swojego udziału w kapitale. Załóżmy, że obligacje są emitowane z oprocentowaniem 7%. W praktyce oznacza to, że firma wypłaca posiadaczom obligacji 7 USD za każde zainwestowane 100 USD. Ustalono stopę kuponową w wysokości 7% zgodnie z obecnie obowiązującą stopą 6% (przy założeniu stopy wolnej od ryzyka). Załóżmy, że ze względu na zmieniające się scenariusze polityczne i gospodarcze, takie jak wojny handlowe i okresy recesji, zmienia się cykl stóp procentowych, a krzywa dochodowości odwraca się.
W praktyce oznacza to, że stopa wolna od ryzyka spada. Dla celów obliczeniowych załóżmy, że spada do 3%. W przypadku obligacji waniliowych wyemitowanych przez firmę nadal musi zapłacić 7%, nawet jeśli nowe wyemitowane obligacje mają znacznie niższą stopę procentową, ponieważ sama stopa wolna od ryzyka znacznie spadła (6% do 3%). Firma skutecznie zaciąga pożyczki po znacznie wyższym oprocentowaniu, co może mieć znaczący wpływ na jej przepływy pieniężne.
Rozważmy teraz scenariusz, w którym zarząd wyemitował obligację na żądanie. W takim scenariuszu firma musiałaby zapłacić wyższy kupon (załóżmy 7,5%), gdy stopa wolna od ryzyka wynosi 6%, ponieważ inwestorzy zażądaliby premii, nawet jeśli rating firmy jest wysoki. Zaletą, jaką firma miałaby, emitując tę płatną na żądanie obligację, jest to, że może spłacić kwotę główną obligatariuszom dużo przed terminem zapadalności i zrestrukturyzować dług po znacznie niższej stopie procentowej (powiedzmy 4%) jako wolnej od ryzyka stopa spadła o 50%.
W powyższym przykładzie 0,5% (7,5% - 7%) to premia za ryzyko kupna obligacji płatnej na żądanie. W poniższych tabelach podsumowano przepływy pieniężne w obu scenariuszach.
Scenariusz 1
Firma wyemitowała obligację waniliową
Scenariusz 2
Firma wyemitowała obligację płatną na żądanie, a cykl stóp procentowych zmienia się po 3 latach.
Ignorując zmianę czasu trwania i wartość pieniądza w czasie w interesie prostych obliczeń, widzimy, że firma zaoszczędziła co najmniej 75 USD na wypłacie w wysokości 700 USD (tj. Ponad 10%) w ciągu 10 lat. W przypadku inwestora, który zainwestował w tym scenariuszu 2 (obligacja płatna na żądanie), przepływy pieniężne uległyby znacznemu zmniejszeniu. Nazywa się to ryzykiem kupna i ma zastosowanie do inwestora obligacji płatnej na żądanie.
Ważne punkty
- Inwestor inwestuje w obligację, ponieważ chce uzyskać stały zwrot przez określony czas. W dacie zapadalności, po upływie okresu do horyzontu, zwracana jest wartość kapitału. To typowy cykl życia wiązania waniliowego. Jednak sytuacja się zmienia, jeśli wyemitowana obligacja jest obligacją płatną na żądanie. W takim scenariuszu emitent obligacji ma prawo do wezwania obligacji, zwrotu kapitału inwestorowi na długo przed terminem wykupu.
- Chociaż inwestor odzyskał swoje pieniądze, musi ponownie zainwestować kwotę główną, aby uzyskać taką samą kwotę zwrotu. To może nie być możliwe, ponieważ sytuacja na rynku może być zupełnie inna. Najczęściej stopy procentowe byłyby niskie. Z ekonomicznego punktu widzenia jest to określane jako ryzyko reinwestycji - ryzyko, że reinwestowany kapitał może nie przynieść takich samych zwrotów, jak początkowo był zobowiązany.
- Emitent obligacji płatnych na żądanie musi zapłacić premię oprócz stopy kuponu, ponieważ inwestorzy muszą ponieść ryzyko kupna i oczekiwać, że otrzymają za to rekompensatę.
- Jeśli chodzi o obliczenia, ryzyko wypłaty z tytułu kupna jest obliczane podobnie do opcji kupna, ponieważ emitent może lub nie może wykupić obligacji.
Wniosek
Ryzyko call samo w sobie nie jest powodem zmartwień inwestora, ale jest początkiem wielu bardziej niekorzystnych i nieprzewidzianych sytuacji. Jest to nic innego jak ryzyko reinwestycji, ponieważ naraża posiadacza obligacji na niekorzystne środowisko inwestycyjne, co prowadzi do nieoczekiwanego spadku przepływów pieniężnych, a tym samym ryzyka portfela. Chociaż właściwie zarządzany, może pomóc spekulantowi w osiągnięciu dobrych zysków w stosunkowo krótkim czasie.
