Excel jako kalkulator | Jak korzystać z programu Excel do obliczeń? (Przykłady)

Jak używać programu Excel jako kalkulatora?

W Excelu domyślnie nie ma w nim żadnego przycisku ani opcji kalkulatora, ale możemy włączyć go ręcznie z sekcji Opcje, a następnie z paska narzędzi szybkiego dostępu, gdzie możemy przejść do poleceń, które nie są dostępne na wstążce, tam dalej znajdzie dostępną opcję kalkulatora, po prostu kliknij Dodaj i OK, które doda kalkulator na naszej wstążce programu Excel

W mojej karierze nigdy nie widziałem czegoś więcej niż doskonałego wykonywania obliczeń. Większość obliczeń jest możliwa dzięki arkuszom kalkulacyjnym programu Excel. W rzeczywistości są to nie tylko zwykłe obliczenia, ale są one również wystarczająco elastyczne, aby odzwierciedlić natychmiastowe wyniki w przypadku jakichkolwiek modyfikacji liczb, i to jest moc stosowania formuł.

Stosując formuły, musimy martwić się o wszystkie kroki w obliczeniach, ponieważ formuły wychwytują liczby i pokazują nam natychmiastowe wyniki w czasie rzeczywistym. Aby pracować z niektórymi złożonymi obliczeniami, program Excel ma setki wbudowanych formuł. Oprócz tego widzimy arkusz kalkulacyjny jako kalkulator matematyczny do dodawania, dzielenia, odejmowania i mnożenia.

W tym artykule pokażemy, jak używać programu Excel jako kalkulatora.

Jak obliczyć w arkuszu Excel?

Poniżej znajdują się przykłady użycia programu Excel jako kalkulatora

Możesz pobrać to obliczenie w szablonie programu Excel tutaj - obliczenia w szablonie programu Excel

Przykład 1 - Użyj formuł w programie Excel jako kalkulatora

Jak powiedziano, program Excel ma wiele własnych wbudowanych formuł, a ponadto możemy używać programu Excel również w formie kalkulatora. Aby wprowadzić cokolwiek do komórki, po prostu wpisujemy zawartość w wymaganej komórce, ale aby zastosować formułę, musimy rozpocząć znak równości w komórce.

Tak więc, aby rozpocząć obliczenia, musimy najpierw wprowadzić znak równości i oznacza to, że nie tylko wpisujemy, ale wprowadzamy wzór.

Po wpisaniu znaku równości w komórce możemy wejść do wzoru. Na przykład załóżmy, że jeśli chcemy wykonać obliczenie dodania dwóch liczb 50 i 30, najpierw musimy wprowadzić liczbę, którą chcemy dodać.

Po wpisaniu liczby musimy wrócić do podstaw matematyki. Ponieważ robimy dodatek, musimy zastosować znak PLUS (+).

Po znaku dodawania (+) musimy wpisać drugą liczbę, którą musimy dodać do pierwszej liczby.

Teraz naciśnij klawisz ENTER, aby uzyskać wynik w komórce A1.

Tak więc 50 + 30 = 80 .

To jest podstawowe zastosowanie programu Excel jako kalkulatora. Podobnie możemy użyć odwołań do komórek do formuły.

Przykład 2 - Użyj odwołań do komórek

Na przykład spójrz na poniższe wartości w komórkach A1, A2 i A3.

Otwórz znak równości w komórce A4.

Najpierw wybierz komórkę A1.

Po wybraniu komórki A1 wstaw znak plus i wybierz komórkę A2.

Teraz umieść jeszcze jeden znak plus i wybierz komórkę A3.

Naciśnij klawisz ENTER, aby uzyskać wynik w komórce A4.

Jest to wynikiem użycia odwołań do komórek.

Przykład # 3 - Wzory odwołań do komórek są elastyczne

Korzystając z odwołań do komórek, możemy uczynić formułę elastyczną i działającą w czasie rzeczywistym. Powód, dla którego powiedziałem, że formuły odwołań do komórek są elastyczne, ponieważ jeśli wprowadzimy jakiekolwiek zmiany w komórkach wejściowych formuły (A1, A2, A3), odzwierciedlą one zmiany w komórce formuły (A4).

Zmienię liczbę w komórce A2 z 40 na 50.

Zmieniłem numer, ale nie nacisnąłem jeszcze klawisza ENTER, jeśli wciśniesz klawisz ENTER, zobaczymy wynik w komórce A4.

W chwili, gdy naciskamy klawisz ENTER, możemy zobaczyć wpływ na komórkę A4.

Przykład # 4 - Formuła Komórka nie jest wartością, jest jedyną formułą

Jest to ważna rzecz, którą musimy wiedzieć, gdy używamy odwołania do komórki w formułach, ponieważ komórki formuły przechowują wynik formuły, a nie samą wartość.

Jeśli mamy wartość 50 w komórce C2.

Jeśli skopiuję i wkleję do następnej komórki, nadal otrzymujemy wartość tylko 50.

Ale wróć do celi A4.

Tutaj widzimy 90, ale to nie jest wartość, ale wzór. Teraz skopiuję i wkleję do następnej komórki i zobaczę, co otrzymamy.

Oh oh !!! Mamy zero.

Powód, dla którego mamy zero, ponieważ komórka A4 ma formułę = A1 + A2 + A3 . Kiedy kopiujemy komórkę A4 i wklejamy ją do komórki B4, formuły, do których istnieją odwołania, zmieniają się z A1 + A2 + A3 na B1 + B2 + B3.

Ponieważ w komórkach B1, B2 i B3 nie ma żadnych wartości, w rezultacie otrzymaliśmy zero. Teraz wstawię 60 do dowolnej komórki w B1, B2 i B3 i zobaczę wynik.

Spójrz tutaj, gdy wprowadziłem 60, otrzymaliśmy wynik jako 60, ponieważ komórka B4 ma już odwołanie do powyższych trzech komórek (B1, B2 i B3).

Przykład nr 5 - Wbudowane formuły najlepiej pasują do programu Excel

W powyższych przykładach widzieliśmy, jak używać odwołań do komórek w formułach. Ale te najlepiej nadają się tylko do małej liczby zestawów danych, powiedzmy dla maksymalnie 5 do 10 komórek.

Teraz spójrz na poniższe dane.

Mamy liczby od A1 do D5 iw komórce B7 potrzebujemy sumy tych liczb. W tych dużych zestawach danych nie możemy podać indywidualnych odwołań do komórek, co zajmuje nam dużo czasu. W tym przykładzie wbudowane formuły programu Excel pojawiają się w przykładzie.