Jak działa fundusz hedgingowy?

Praca funduszu hedgingowego to proces, po którym fundusz hedgingowy ma na celu ochronę przed ruchami akcji lub papierów wartościowych na rynku oraz osiągnięcie zysku na bardzo małym kapitale obrotowym bez narażania całego budżetu.

Zarządzający funduszem hedgingowym gromadzi pieniądze od różnych inwestorów i inwestorów instytucjonalnych i inwestuje je w agresywny portfel zarządzany za pomocą takich technik, które pomagają osiągnąć cel określonego zwrotu, który niezależnie od zmian na rynku pieniężnym lub wahań kursu akcji, który oszczędza przed utratą inwestycji.

Co to jest fundusz hedgingowy?

Fundusz hedgingowy to alternatywny prywatny instrument inwestycyjny, który wykorzystuje połączone fundusze przy użyciu zróżnicowanych i agresywnych strategii w celu uzyskania aktywnych i dużych zwrotów dla swoich inwestorów.

• Koncepcja jest dość podobna do funduszu inwestycyjnego, jednak fundusze hedgingowe są stosunkowo mniej regulowane, mogą wykorzystywać szerokie i agresywne strategie oraz dążyć do dużych zwrotów z kapitału.
• Fundusze hedgingowe obsługują niewielką liczbę bardzo dużych inwestorów. Inwestorzy ci są zwykle bardzo zamożni i mają zwykle bardzo duży apetyt na pokrycie strat całego kapitału. Większość funduszy hedgingowych spełnia również kryteria zezwalające tylko inwestorom gotowym na zainwestowanie co najmniej 10 milionów dolarów inwestycji.
• Fundusz jest zarządzany przez zarządzającego funduszem hedgingowym, który jest odpowiedzialny za decyzje inwestycyjne i operacje funduszu. Wyjątkową cechą tego zarządzającego jest to, że musi być jednym z dużych inwestorów funduszu, co sprawi, że będzie ostrożny przy podejmowaniu odpowiednich decyzji inwestycyjnych.
• Fundusze z regulowanymi aktywami zarządzanymi (AUM) przekraczającymi 100 milionów USD muszą być zarejestrowane w amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Ponadto fundusze hedgingowe nie są zobowiązane do sporządzania okresowych raportów zgodnie z ustawą o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r.

Przydatne linki dotyczące funduszy hedgingowych

• Listy funduszy hedgingowych według kraju, regionu lub strategii
• Lista 250 najlepszych funduszy hedgingowych (według AUM)

Najlepsze fundusze hedgingowe 

Poniżej przedstawiono niektóre z funduszy Top Hedge wraz z aktywami w zarządzaniu (Q1'16):

źródło: Octafinance.com

Korzyści z funduszu hedgingowego

Ochrona wady

• Fundusze hedgingowe starają się chronić zyski i kwotę kapitału przed spadającymi strategiami zabezpieczającymi.
• Mogą wykorzystać spadające ceny rynkowe: poprzez „krótką sprzedaż”, w ramach której sprzedadzą papiery wartościowe z obietnicą odkupienia ich w późniejszym terminie
• Korzystaj ze strategii handlowych, które są odpowiednie dla danego typu sytuacji rynkowej
• Czerp korzyści z szerszej dywersyfikacji aktywów i alokacji aktywów.
• W związku z tym, na przykład jeśli w portfelu znajdują się akcje firm farmaceutycznych i sektora samochodowego i jeśli rząd oferuje pewne korzyści sektorowi farmaceutycznemu, ale nakłada dodatkowe obciążenia na sektor samochodowy, wówczas w takich przypadkach korzyści mogą przyćmić ewentualne spadki sektor samochodowy.

Spójność wydajności

• Ogólnie rzecz biorąc, menedżerowie nie mają żadnych ograniczeń w wyborze strategii inwestycyjnych i posiadają możliwość inwestowania w dowolną klasę aktywów lub instrument.
• Rolą zarządzającego funduszem jest maksymalizacja kapitału w jak największym stopniu i nie przekraczanie określonego poziomu benchmarku i bycie zadowolonym.
• Zaangażowane są również ich indywidualne fundusze, które powinny w tym przypadku działać jako wzmacniacz.

Niska korelacja:

• Zdolność do osiągania zysków w zmiennych warunkach rynkowych umożliwia im generowanie zwrotów, które mają niewielką korelację z tradycyjnymi inwestycjami.
• W związku z tym nie jest konieczne, aby w przypadku spadku rynku portfel przynosił straty i odwrotnie.

Opłata za zarządzanie i opłata za wyniki funduszy hedgingowych

Opłaty te stanowią wynagrodzenie dla zarządzających funduszami hedgingowymi za zarządzanie funduszami i są powszechnie określane jako zasada „dwa i dwadzieścia”. Składnik „dwa” odnosi się do pobierania stałej opłaty za zarządzanie w wysokości 2% od całkowitej wartości aktywów. Opłaty za zarządzanie są wypłacane zarządzającemu funduszem niezależnie od wyników funduszy i są wymagane do operacyjnego / regularnego funkcjonowania funduszu. Na przykład menedżer, który zarządza aktywami o wartości 1 miliarda USD, zarabia 20 milionów USD z tytułu opłat za zarządzanie. Jeżeli wyniki funduszu nie są zadowalające, może spaść do 1,5% lub 1,75%.

Opłata za wyniki w wysokości 20% jest wypłacana, gdy fundusz osiągnie określony poziom wyników generujący dodatnie zwroty. Opłata ta jest zazwyczaj obliczana jako procent zysków z inwestycji, często zarówno zrealizowanych, jak i niezrealizowanych.

Powiedzmy, że inwestor subskrybuje akcje warte 10 milionów dolarów w funduszu hedgingowym i załóżmy, że w ciągu następnego roku NAV (wartość aktywów netto) funduszu wzrośnie o 10%, zwiększając udziały inwestorów do 11 milionów dolarów. Przy wzroście o 1 milion USD, 20% prowizji za wyniki (20000 USD) zostanie wypłacone zarządzającemu funduszem inwestycyjnym, zmniejszając w ten sposób NAV funduszu o tę kwotę, pozostawiając inwestorowi udziały o wartości 10,8 miliona USD dające zwrot w wysokości 8% przed wszelkie dalsze odliczenia kosztów.

Struktura funduszu hedgingowego

Mistrz - podajnik

Struktura funduszu hedgingowego pokazuje sposób jego działania. Najpopularniejszą strukturą jest metoda Master-Feeder, która jest powszechnie używana do gromadzenia środków pochodzących zarówno od inwestorów amerykańskich podlegających opodatkowaniu, zwolnionych z podatku (fundusze gratuity, fundusze emerytalne), jak i inwestorów spoza USA w jednym centralnym nośniku. Można to pokazać za pomocą diagramu:

• Najbardziej rozpowszechniona forma struktury typu master-feeder obejmuje jeden fundusz podstawowy z jednym dostawcą na lądzie i jednym dostawcą na morzu (podobnie jak na powyższym schemacie).
• Inwestor zaczyna od zasilenia kapitału funduszami powiązanymi, które z kolei inwestują w fundusz podstawowy, podobnie jak zakup papierów wartościowych, ponieważ kupuje „udziały” funduszu podstawowego, który z kolei prowadzi całą działalność handlową.
• Ta spółka główna jest na ogół zarejestrowana w neutralnej podatkowo jurysdykcji offshore, takiej jak Kajmany lub Bermudy. Poprzez inwestycje w funduszu podstawowym fundusze powiązane uczestniczą w zyskach proporcjonalnie, w zależności od dokonanej proporcjonalnej inwestycji.
• Na przykład, jeżeli wkład funduszu powiązanego A wynosi 500 USD, a wkład funduszu powiązanego B wynosi 1000 USD w stosunku do całkowitej inwestycji funduszu podstawowego, wówczas fundusz A otrzyma jedną trzecią zysków funduszu podstawowego, podczas gdy fundusz B otrzyma dwie trzecie.
• Inwestorzy z USA podlegający opodatkowaniu korzystają z możliwości dokonywania inwestycji w fundusz powiązany z spółką komandytową, który w wyniku niektórych wyborów dokonanych w momencie rejestracji jest dla takich inwestorów efektywny podatkowo.
• Inwestorzy spoza USA i USA zwolnieni z podatku subskrybują za pośrednictwem oddzielnej spółki offshore feeder, aby uniknąć bezpośredniego wchodzenia do amerykańskiej stawki podatkowej mającej zastosowanie do inwestorów podatkowych w USA. Opłata za zarządzanie i opłata za wyniki są pobierane na poziomie funduszy Feeder.

Cechy struktury Master Feeder Fund są podane poniżej:

• Polega na konsolidacji różnych portfeli w jeden, który daje przewagę w postaci dywersyfikacji i ma większe szanse na zysk nawet w zmiennych warunkach rynkowych.
• Konsolidacja generalnie prowadzi do niższych kosztów operacyjnych i transakcyjnych. Na przykład tylko jeden zestaw raportów i analiz dotyczących zarządzania ryzykiem musi zostać przeprowadzony na poziomie głównym.
• Duży portfel przyniesie korzyści skali, a także będzie miał korzystniejsze warunki oferowane przez Prime Brokers i inne instytucje.
• Takie konstrukcje mogą być niezwykle elastyczne. Może być stosowany zarówno dla pojedynczego funduszu strategicznego (np. Fundusz będzie rozważał zarabianie tylko poprzez inwestowanie w akcje), jak i struktur parasolowych wykorzystujących wiele strategii inwestycyjnych (fundusz, który będzie agresywnie inwestował w swapy, instrumenty pochodne lub nawet prywatne lokaty)
• Elastyczność jest również zmaksymalizowana na poziomie inwestora, ponieważ do funduszu podstawowego można wprowadzić wiele rozwiązań powiązanych, obsługujących różne kategorie inwestorów, którzy przyjmują różne waluty, struktury subskrypcji i opłat.
• Podstawową wadą tej struktury jest to, że fundusze trzymane za granicą są zazwyczaj objęte podatkiem u źródła od dywidend amerykańskich. Podatek u źródła to podatek nakładany na odsetki lub dywidendy z papierów wartościowych posiadanych przez nierezydenta lub wszelkie inne dochody wypłacane nierezydentom danego kraju. Podatek u źródła w USA jest naliczany według stawki 30% lub niższej, w zależności od umów z innymi krajami, podczas gdy w Kanadzie jest naliczany według zryczałtowanej stawki 25%.

Samodzielny fundusz

Taki fundusz jest sam w sobie indywidualną strukturą i jest tworzony dla inwestorów o wspólnym podejściu. Strukturę można przedstawić za pomocą diagramu:

• Jak sama nazwa wskazuje, jest to fundusz indywidualny utworzony z myślą o potrzebach poszczególnych kategorii klientów.
• Dla własnych celów podatkowych inwestorzy spoza Stanów Zjednoczonych i zwolnieni z podatku mogą chcieć zainwestować w strukturę, która jest „nieprzejrzysta”, az drugiej strony inwestorzy podlegający opodatkowaniu w USA mogą preferować „przejrzystą” strukturę amerykańskiego podatku dochodowego celów, zazwyczaj spółka komandytowa.
• Stąd takie struktury będą tworzone indywidualnie lub równolegle, w zależności od umiejętności zarządzającego funduszem hedgingowym.
• Korzyści lub wady funduszy ponoszą wszyscy inwestorzy i nie rozkładają się w tym przypadku.
• Metodologia księgowania jest również prosta w tym przypadku, ponieważ całość księgowania będzie prowadzona na poziomie samodzielnym.

Fundusz funduszy

Fundusz funduszy (FOF) znany również jako inwestycja dla wielu menedżerów to strategia inwestycyjna, w ramach której pojedynczy fundusz inwestuje w inne rodzaje funduszy hedgingowych.

• Jego celem jest osiągnięcie odpowiedniej alokacji aktywów i szerokiej dywersyfikacji poprzez inwestycje w szeroką gamę kategorii funduszy w ramach jednego funduszu.
• Takie cechy przyciągają małych inwestorów, którzy chcą uzyskać lepszą ekspozycję przy mniejszym ryzyku w porównaniu do bezpośredniego inwestowania w papiery wartościowe.
• Inwestycje w takie fundusze dają inwestorowi profesjonalne usługi zarządzania finansami.
• Większość z tych funduszy wymaga formalnych procedur due diligence dla zarządzających funduszami. Sprawdzane jest doświadczenie menedżerów aplikujących, co z kolei zapewnia doświadczenie i referencje osoby zajmującej się obsługą portfela w branży papierów wartościowych.
• Takie fundusze oferują inwestorom poligon testowy w profesjonalnie zarządzanych funduszach, zanim podejmą wyzwanie inwestowania w fundusze indywidualne.
• Wadą tej struktury jest to, że wiąże się z kosztami operacyjnymi, co wskazuje, że inwestorzy płacą podwójnie za wydatek, który jest już uwzględniony w opłatach funduszy bazowych.

Chociaż Fund of Funds zapewnia dywersyfikację i mniejszą ekspozycję na zmienność rynku w zamian za średnie zwroty, na takie zyski mogą wpływać opłaty inwestycyjne, które są zwykle wyższe w porównaniu z tradycyjnymi funduszami inwestycyjnymi.

Po przeznaczeniu pieniędzy na opłaty i podatki zwroty z inwestycji w fundusz funduszy mogą być generalnie niższe w porównaniu z zyskami, które może zapewnić pojedynczy zarządzający funduszem.

Kieszenie boczne

Fundusz z boczną kieszenią to mechanizm w ramach funduszu hedgingowego, w ramach którego pewne aktywa są oddzielane od wszystkich zwykłych aktywów funduszu, które są stosunkowo niepłynne lub trudne do bezpośredniej wyceny.

• Jeżeli inwestycja jest uznawana za kieszenie boczne, jej wartość jest obliczana oddzielnie w porównaniu z głównym portfelem funduszu.
• Ponieważ kieszenie boczne służą do przechowywania niepłynnych lub mniej płynnych inwestycji, inwestorzy nie posiadają regularnych praw do ich umorzenia i można to zrobić tylko w pewnych nieprzewidzianych okolicznościach za zgodą inwestorów, do których ma zastosowanie boczna kieszeń.
• Zyski lub straty z inwestycji są przydzielane proporcjonalnie tylko tym inwestorom w momencie ustanowienia tej kieszeni bocznej, a nie nowym inwestorom, którzy uczestniczyli w funduszach, po uwzględnieniu tych kieszeni bocznych.
• Fundusze zazwyczaj posiadają aktywa kieszonkowe „po koszcie” (cena zakupu lub standardowa wycena) do celów obliczania opłat za zarządzanie i raportowania NAV. Pozwoli to zarządzającemu funduszem uniknąć podejmowania prób niejasnych wycen tych instrumentów bazowych, ponieważ wartość tych papierów wartościowych niekoniecznie jest dostępna. W większości przypadków takie kieszenie boczne to prywatne oferty.
• Takie kieszenie boczne mogą być przydatne w momencie wykupu, gdy wymagana jest natychmiastowa płynność.

Subskrypcje, umorzenia i blokady w funduszach hedgingowych

Subskrypcje odnoszą się do wejścia kapitału do funduszu przez inwestorów, a umorzenia odnoszą się do wyjścia kapitału z funduszu przez inwestorów. Fundusze hedgingowe nie mają dziennej płynności, ponieważ minimalny wymóg inwestycji jest stosunkowo duży i dlatego takie subskrypcje i umorzenia mogą być miesięczne lub kwartalne. Czas trwania funduszu musi być zgodny ze strategią przyjętą przez zarządzającego funduszem. Im większa płynność inwestycji bazowych, tym częstsza będzie subskrypcja / umorzenie. Należy również określić liczbę dni, która waha się od 15 do 180 dni.

„Zablokuj” to porozumienie, na mocy którego określa się zobowiązanie czasowe, w ramach którego inwestor nie może usunąć swojego kapitału. Niektóre fundusze wymagają nawet dwuletniego zobowiązania, ale najczęściej blokuje się jeden wniosek na jeden rok. W niektórych przypadkach może to być „twarda blokada” uniemożliwiająca inwestorowi wypłacenie środków na pełny okres czasu, podczas gdy w innych przypadkach inwestor może odzyskać swoje środki po zapłaceniu kary, która może wynosić od 2% do 10%.

Inne artykuły, które mogą okazać się przydatne

Original text

Contribute a better translation

---

• Formuła wskaźnika zabezpieczenia
• Praca w funduszu hedgingowym
• Bankowość inwestycyjna a zarządzający funduszami hedgingowymi
• Private Equity a różnice w funduszach hedgingowych
<