Zarządzanie ryzykiem towarowym

Definicja zarządzania ryzykiem towarowym

Ryzyko towarowe to ryzyko, na jakie narażona jest firma w związku ze zmianą ceny i innych warunków towaru w związku ze zmianą w czasie, a zarządzanie tym ryzykiem określa się jako zarządzanie ryzykiem towarowym, które obejmuje różne strategie, takie jak zabezpieczenie towaru poprzez kontrakt spedycyjny, kontrakty terminowe kontrakt, kontrakt opcji.

Które sektory są narażone na ryzyko cen towarów?

• Ogólnie rzecz biorąc, producenci z poniższych sektorów są najbardziej narażeni na spadki cen, co oznacza, że ​​otrzymują mniejsze dochody z produkowanych przez siebie towarów.
  • Sektor górnictwa i minerałów, taki jak złoto, stal, węgiel itp
  • Sektor rolniczy, taki jak pszenica, bawełna, cukier itp
  • Sektory energetyczne, takie jak ropa naftowa, gaz, energia elektryczna itp.
• Konsumenci towarów, takich jak linie lotnicze, firmy transportowe, producenci odzieży i żywności, są przede wszystkim narażeni na rosnące ceny, co spowoduje wzrost kosztów towarów, które produkują.
• Eksporterzy / importerzy narażeni są na ryzyko związane z upływem czasu między zamówieniem a przyjęciem towarów oraz wahaniami wymiany.
• W przedsiębiorstwie należy odpowiednio zarządzać takimi ryzykami, aby mogły skupić się na swojej podstawowej działalności bez narażania firmy na niepotrzebne ryzyko.

Jakie są rodzaje ryzyka cen towarów?

Ryzyko, w którym gracza towarowego można ogólnie podzielić na następujące 4 kategorie.

• Ryzyko cenowe: Ze względu na niekorzystne zmiany cen surowców, determinowane przez czynniki makroekonomiczne.
• Ryzyko ilościowe: Ryzyko to wynika ze zmian w dostępności towarów.
• Ryzyko kosztowe: powstaje z powodu niekorzystnych zmian cen towarów, które mają wpływ na koszty prowadzenia działalności.
• Ryzyko regulacyjne: Powstaje w wyniku zmian w prawie i przepisach, które mają wpływ na ceny lub dostępność towarów.

Przejdźmy teraz do zrozumienia, jak mierzyć ryzyko cen towarów.

Metody pomiaru ryzyka towarowego

Pomiar ryzyka wymaga ustrukturyzowanego podejścia we wszystkich strategicznych jednostkach biznesowych (SBU), takich jak dział produkcji, dział zakupów, dział marketingu, departament skarbu, dział ryzyka. Biorąc pod uwagę rodzaj ryzyka cen towarów, wiele organizacji będzie narażonych nie tylko na podstawowe ryzyko związane z towarami, którymi zajmują się, ale może mieć dodatkowe ekspozycje w ramach działalności.

Na przykład produkty surowcowe, takie jak stal, są oczywiście narażone na zmiany cen stali, jednak zmiany cen rudy żelaza, węgla, ropy naftowej i gazu ziemnego również wpływają na rentowność i przepływy pieniężne. Ponadto, jeśli nastąpi jakikolwiek import lub eksport, zmiany kursów walut również mają wpływ na rentowność / przepływy pieniężne.

Analiza wrażliwości

Analizę wrażliwości przeprowadza się, wybierając dowolne zmiany cen towarów lub opierając się na zmianach cen towarów w historii.

Na przykład przedsiębiorstwo wydobywające miedź obliczy ryzyko na podstawie tego, ile straci lub zyska na podstawie ruchów w dół lub w górę cen miedzi i powiązanych surowców do produkcji miedzi.

Użyta waluta - INR (rupia indyjska)

W przypadku, gdy towary są wyceniane w walucie obcej, ryzyko oblicza się na podstawie połączonego wyniku zmian cen walut i towarów.

Podejście portfelowe

W podejściu portfelowym spółka analizuje ryzyko cen towarów wraz z bardziej szczegółową analizą potencjalnego wpływu na działalność finansową i operacyjną.

Na przykład organizacja, która jest narażona na zmiany cen ropy naftowej oprócz testowania scenariuszy zmian cen ropy naftowej, analizuje również potencjalny wpływ dostępności ropy naftowej, zmian polityki politycznej i wpływu na działalność operacyjną dowolnego z te zmienne.

W podejściu portfelowym ryzyko oblicza się z wykorzystaniem testów warunków skrajnych dla każdej zmiennej i kombinacji zmiennych.

Wartość zagrożona

Niektóre organizacje, szczególnie instytucje finansowe, stosują podejście oparte na prawdopodobieństwie przy przeprowadzaniu analizy wrażliwości zwanej „wartością zagrożoną”. Oprócz analizy wrażliwości zmian cen omówionych powyżej, spółki analizują prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia.

W związku z tym analiza wrażliwości jest stosowana z wykorzystaniem historii cen z przeszłości i w odniesieniu do bieżącej ekspozycji w celu modelowania potencjalnego wpływu zmian cen towarów na jej ekspozycje.

Na przykład: w przypadku wartości zagrożonej, analizę wrażliwości przedsiębiorstwa stalowego można przeanalizować w oparciu o ceny stali i rudy żelaza w ciągu ostatnich 2 lat, biorąc pod uwagę ilościowy ruch cen towarów, można mieć 99% pewności, że nie doświadczy strata większa niż określona kwota.

Mam nadzieję, że teraz rozumiesz, czym jest ryzyko i jak obliczyć ryzyko związane z towarami. Przejdźmy dalej, aby zrozumieć strategie zarządzania ryzykiem dla towarów.

Strategie zarządzania ryzykiem towarowym 

Najbardziej odpowiednia metoda zarządzania ryzykiem zależy od organizacji i zależy od następujących czynników

• Proces produkcji
• Strategie przyjęte przez firmę w marketingu
• Harmonogram sprzedaży i zakupów
• Produkty zabezpieczające dostępne na rynku

Duże firmy o wyższym ryzyku cen towarów często wyznaczają instytucje finansowe lub konsultantów ds. Zarządzania ryzykiem w celu zarządzania ryzykiem za pomocą instrumentów rynku finansowego.

Teraz omówię strategie zarządzania ryzykiem pod dwoma kątami

1. Producenci surowców
2. Kupujący towary

Strategie zarządzania ryzykiem towarowym dla producentów 

Strategiczne zarządzanie ryzykiem

# 1 - Dywersyfikacja:

W przypadku dywersyfikacji, producent generalnie zmienia swoją produkcję (rotacja poprzez różne produkty lub rotacja zakładu produkcyjnego tego samego produktu), aby zarządzać ryzykiem cenowym lub kosztowym związanym z produkcją. Przyjmując dywersyfikację, producenci powinni zapewnić, aby produkty alternatywne nie podlegały temu samemu ryzyku cenowemu.

Przykład dywersyfikacji: w przypadku gospodarstwa rolnego płodozmian w celu uzyskania różnych produktów może znacznie zmniejszyć duże straty wynikające ze zmienności cen.

Przyjmując dywersyfikację, producenci mogą ponosić znaczne koszty w postaci zmniejszonej wydajności i utraconych korzyści skali, podczas gdy zasoby są kierowane do innej operacji.

# 2 - Elastyczność:

Jest to część strategii dywersyfikacji. Elastyczny biznes to taki, który może zmieniać się zgodnie z warunkami rynkowymi lub wydarzeniami, które mogą mieć niekorzystny wpływ na biznes.

Przykład elastyczności: Przedsiębiorstwo stalowe w scenariuszu spadku cen może zamiast produkować stal przy użyciu węgla używać taniego pyłu węglowego, który ma ten sam efekt po niższych kosztach. Ta elastyczność wpływa na poprawę wyników finansowych.

Zarządzanie ryzykiem cenowym

# 1 - Ustalenie dotyczące puli cen: w tym towarze jest zbiorczo sprzedawany spółdzielni lub zarządowi marketingowemu, który ustala cenę towaru na podstawie szeregu czynników, które skutkują średnią ceną dla wszystkich osób w grupie.

# 2 - Przechowywanie: W czasach, gdy występuje zwiększona produkcja, która skutkuje obniżeniem ceny sprzedaży, niektórzy producenci mogą przechowywać produkcję do momentu uzyskania korzystnej ceny. Jednak biorąc to pod uwagę, należy wziąć pod uwagę koszt przechowywania, koszty odsetek, koszty ubezpieczenia i koszty zepsucia.

# 3 - Umowy produkcyjne: W przypadku umów produkcyjnych producent i kupujący zawierają zwykle umowę obejmującą cenę, jakość i ilość dostaw. W takim przypadku kupujący zazwyczaj zachowuje prawo własności do procesu produkcyjnego (jest to najbardziej rozpowszechnione w przypadku żywych zasobów). 

Strategie zarządzania ryzykiem towarowym dla kupujących 

Poniżej przedstawiono najpowszechniejsze metody zarządzania ryzykiem cen towarów w działalności związanej z zakupem towarów.

# 1 - Negocjacje z dostawcami: Ten kupujący zwraca się do dostawców o alternatywny plan cenowy. Mogą obniżyć ceny przy większych zakupach lub oferować alternatywy lub mogą sugerować zmianę procesu łańcucha dostaw

# 2 - Źródła alternatywne: W przypadku tego kupującego należy wyznaczyć alternatywnego producenta w celu uzyskania tego samego produktu lub zwrócić się do innego producenta w celu uzyskania produktów zastępczych w procesie produkcyjnym. Firmy na ogół mają strategie oceny wykorzystania towarów w ramach działalności pod kątem zgodności z ryzykiem.

# 3 - Przegląd procesu produkcyjnego: w tej firmie zazwyczaj regularnie dokonuje przeglądu wykorzystania towarów w procesie produkcyjnym w celu zmiany asortymentu produktów, aby zrównoważyć wzrost cen towarów.

Przykład : Producenci produktów spożywczych nieustannie szukają ulepszeń w produkcie, wykorzystując mniej droższych lub bardziej niestabilnych surowców, takich jak cukier lub pszenica.

Teraz, gdy rozumiemy, jak zarządzać ryzykiem związanym z towarami z perspektywy producenta i kupującego, przejdźmy dalej, aby zobaczyć, jakie są różne instrumenty rynku finansowego do zarządzania ryzykiem związanym z towarami.

Instrumenty rynku finansowego do zarządzania ryzykiem cen towarów

# 1 - Kontrakty terminowe:

Kontrakt terminowy to po prostu umowa między dwiema stronami dotycząca zakupu lub sprzedaży składnika aktywów w określonym czasie w przyszłości po cenie uzgodnionej dzisiaj.

W takim przypadku ryzyko zmian cen unika się poprzez blokowanie cen.

Przykład kontraktu terminowego: Firma „A” i firma „B” 1 października 2016 r. Zawierają umowę, na mocy której firma „A” sprzedaje 1000 ton pszenicy firmie „B” po cenie 4000 INR / tonę 1 stycznia 2017 r. W tym przypadku, cokolwiek to cena z 1 stycznia 2017 r. „A” musi sprzedać „B” 1000 ton po 4000 INR / tonę.

# 2 - Kontrakt futures:

Mówiąc prosto, kontrakty terminowe typu futures i forward są zasadniczo takie same, z wyjątkiem tego, że kontrakty futures mają miejsce na giełdach futures, które działają jako rynek między kupującymi a sprzedającymi. Kontrakty są negocjowane na giełdach futures, które działają jako rynek między kupującymi a sprzedającymi. Mówi się, że nabywca kontraktu należy do posiadacza pozycji, a strona sprzedająca jest posiadaczem krótkiej pozycji. Ponieważ obie strony ryzykują odejście kontrahenta, jeśli cena będzie im nie podobna, umowa może wiązać się z wniesieniem przez obie strony marginesu wartości umowy z zaufaną stroną trzecią.

Przyjrzyj się również Futures vs Forwards

# 3 - Opcje towarowe:

W przypadku opcji towarowych spółka kupuje lub sprzedaje towar na podstawie umowy, która daje prawo, a nie obowiązek zawarcia transakcji w uzgodnionym przyszłym terminie.

Przykład opcji towarowych: Broker „A” napisał umowę sprzedaży 1 lakh ton stali firmie „B” po 30 000 INR / tonę 1 stycznia 2017 r. Z premią 5 Rs za tonę. W takim przypadku spółka „B” może skorzystać z opcji, jeśli cena stali przekracza 30 000 INR / tonę i może odmówić zakupu od „A”, jeśli cena jest niższa niż 30 000 INR / tonę.